Babesiosis Teşhisi, Tedavisi Ve Önlenmesi

Babesiosis, kene kaynaklı bir hastalıktır. Babesia microti, Babesia divergens ve Babesia duncani başta olmak üzere birkaç farklı türün insanlarda hastalığa neden olduğu bilinmektedir.

Haber Merkezi / Babesia enfeksiyonu tamamen asemptomatik olabilir veya hastalıkla ortaya çıkabilir. Bu hastalığın şiddeti hafif ila şiddetli arasında değişebilir ve hatta bazen ölümle sonuçlanabilir. Bu nedenle tanı, herhangi bir klinik belirtiyi, endemik bölgelere seyahat öyküsünü, kene ısırmasına maruz kalma, splenektomi ve yakın zamanda kan transfüzyonunu içeren eksiksiz bir tanımlayıcı öykü içermelidir.

Hastalığın semptom ve bulguları nispeten spesifik olmadığı için, doğru tanı koymak için laboratuvar testleri gereklidir. Polimeraz zincir reaksiyonu (PCR) kullanımı artmakta ve serodiagnoz yararlı olabilir, ancak birincil tanı yöntemi kan filmi incelemesinde parazitlerin mikroskobik tespitidir.

Mikroskopi tespit yöntemleri

Eritrositler içindeki parazitleri saptamak için ince kan yaymalarının incelenmesi. Periferik kan yaymalarının Giemsa veya Wright’ın boyası ile yeterince boyanmasından sonra, Babesia parazitleri eritrositler içinde soluk mavi sitoplazmalı koyu lekeli halka şekilleri olarak görülebilir.

Hastalığın erken evresinde (insanlar tıbbi yardım alma eğilimindeyken) yalnızca birkaç kırmızı kan hücresi enfekte olabileceğinden, birden fazla yaymanın incelenmesi gerekir. Sağlıklı bağışıklık sistemine sahip bireyler arasında, paraziteminin kapsamı nadiren %5’ten fazladır, ancak asplenik kişilerde %85’e kadar çıkabilir. Ayrıca kan yaymalarında saptanan parazitemi süresi kişiden kişiye değişmekle birlikte üç hafta ile on iki hafta arasında değişmektedir.

Bu tür kan yayma analizlerinde dikkat edilmesi gereken bazı noktalar vardır. Kırmızı kan hücrelerinde görülen halka formları önemli ölçüde değişebilir ve hemozoin pigmentinin yokluğu Babesia parazitlerine işaret etmesine rağmen, Plasmodium falciparum (sıtmaya neden olan bir parazit) ile karıştırılabilir. Nitekim bilimsel literatürde hastalara yanlış sıtma teşhisi konan, yanlış tedavi seçeneklerine yol açabilecek ve hasta için ciddi risk oluşturabilecek vakalar tanımlanmıştır.

Genel olarak, kan yayma analizi, gözlemcinin deneyimine ve yayma incelemesine ayrılan zamana kaçınılmaz olarak bağlı olan oldukça öznel bir süreçtir. Babesial morfolojiyi ve düşük seviyeli parazitemi olasılığını ayırt etme ihtiyacı, hatalı teşhislere yol açabilir, bu nedenle teşhis yaklaşımları sürekli olarak geliştirilmektedir.

Serolojik yöntemler

Dolaylı immünofloresan testi (IFA), insan babesiosisini teşhis etmek için yaygın olarak kullanılan, hassas ve spesifik bir serolojik testtir. Pozitif bir test sonucu için kesme titresi laboratuvarlar arasında farklılık gösterir, ancak daha yüksek titreler (1:128 ila 1:256) gelişmiş tanısal özgüllükle bağlantılıdır.

Babesia microti enfeksiyonu durumunda , antikorlar genellikle hastalara ilk tanı konulduğunda saptanabilirken, Babesia divergens enfeksiyonu durumunda, antikorlar yalnızca 7 ila 10 arasında tanımlanabilir olduğundan, enfeksiyonun çok ciddi veya şiddetli olması nedeniyle serolojik tanı genellikle mümkün değildir. Hemoglobinürinin başlangıcından sonraki günler.

Serolojik testlerin potansiyel bir dezavantajı, diğer protozoan parazitlerin varlığından dolayı çapraz reaktivite olasılığıdır. Bu yanlış pozitif sonuçlar üretecektir. Örneğin, romatoid artrit gibi bağ dokusu bozukluklarının varlığı da yanlış pozitif ile sonuçlanabilirken, bağışıklığı baskılanmış bir hasta durumunda yanlış negatif bir sonuç üretilebilir.

Moleküler yöntemler

Hafif babesiosis enfeksiyonunun yeterli tespiti genellikle şimdiye kadar tartışılanlardan daha hassas yöntemler gerektirir. PCR’ye dayalı daha hassas tekniklerin geliştirilmesi, hafif enfeksiyon vakalarını bile teşhis etmeyi ve izlemeyi mümkün kılmıştır.

Babesia microti enfeksiyonu ve Babesia divergens enfeksiyonu durumunda, PCR tabanlı saptama deneyleri genellikle yüksek oranda korunmuş DNA dizilerinin amplifikasyonunu ve elde edilen fragmanların bir veri tabanında saklanan bilinen dizilerle karşılaştırılmasını içerir. Bu, enfekte eden parazitin doğru bir şekilde tanımlanmasını sağlar.

Tedavisi

Tedavi stratejilerinin seçimi, büyük ölçüde enfeksiyondan sorumlu türlere, hastalığın ciddiyetine ve ayrıca etkilenen bireyin altta yatan bağışıklık durumuna bağlıdır. Herhangi bir semptomu olmayan bireyler genellikle herhangi bir tedavi gerektirmez. İnsan babesiosisini önlemek için mevcut bir aşı olmamasına rağmen, diğer bazı önleyici tedbirler başarıyla kullanılmaktadır.

Terapötik modaliteler

Babesiosis tanısı mikroskop altında ince kan yaymalarının incelenmesi veya polimeraz zincir reaksiyonu (PCR) ile doğrulandıktan sonra, semptomatik babesiosis sergileyen hastalar bir antimikrobiyal tedavi için adaydır. Yaygın olarak kullanılan iki antimikrobiyal rejim yüksek etkinlik gösterir: atovakuon ile azitromisin kombinasyonu ve klindamisinin kinin ile kombinasyonu.

Atovakuon ve azitromisin, hafif ila orta derecede babesiosis ile karşı karşıya kalan bağışıklığı yeterli hastaların tedavisinde kullanılırken, klindamisin ve kinin daha şiddetli enfeksiyonlar için ayrılmıştır. Atovakuon ve azitromisin kombinasyonu ile tedavi edilenlerde, klindamisin ve kinin ile tedavi edilenlere kıyasla önemli ölçüde daha az yan etki görülmektedir.

Klindamisin-kinin kombinasyonu alan hastaların dörtte üçünde advers ilaç reaksiyonları görülebilir ve bunların üçte biri dozu azaltmak veya tedaviyi erken bitirmek zorunda kalır. Görülen bazı yan etkiler arasında işitme azalması, kulak çınlaması, gastrointestinal semptomlar, görme bozuklukları, baş ağrısı, vertigo ve döküntü sayılabilir. Öte yandan, atovakuon ve azitromisin ile tedavi edilen hastaların sadece yüzde on beşi, advers ilaç reaksiyonu ile uyumlu semptomlar yaşadı.

Babesiosisli bireyler tedavi sırasında sıkı bir şekilde izlenmelidir. Vakaların çoğunda, tedavi başladıktan sonra bir veya iki gün içinde iyileşme görülür. Yine de, bazı hastalarda enfeksiyondan sonra birkaç ay boyunca kalıcı düşük dereceli parazitemi olabileceği ve semptomlar düzelmezse, Lyme hastalığı veya insan granülositik anaplazmozu ile birlikte enfeksiyon olasılığından şüphelenilmelidir.

Tam kan veya kırmızı hücre değişimi transfüzyonu parazitemide hızlı ve belirgin bir düşüşe neden olabilir, bu nedenle yüksek parazitemi sayısı olan ağır hastalarda kemoterapiye ek tedavi olarak kullanılması düşünülmelidir. Değişim transfüzyonu ayrıca anemiyi hızla düzeltebilir ve babesia parazitlerinin toksik yan ürünlerini ortadan kaldırabilir.

Önleme

Babesiosisle mücadele için önleyici tedbirler, kenelere maruz kalmaktan kaçınmaktan habitatın değiştirilmesine kadar çeşitlilik gösterir. Basit önlemler, keneler tarafından istila edildiği bilinen bir bölgeyi ziyaret etmeden önce cilt üzerinde kene kovucu kimyasallar kullanmayı içerir; bu tür alanların en aza indirilmesi veya tamamen önlenmesi; ve maruziyetten sonra titiz cilt muayenesi.

Enfekte bölgelerdeki kene popülasyonunun yoğunluğunu azaltmak için çeşitli halk sağlığı politikaları kullanılmaya başlandı. Bu, en yaygın olarak kullanılan yöntem olan akarisit formülasyonlarının püskürtülmesini içerir. Bu tür pestisitlerin hayvan rezervuar konakçılarının kürklerine uygulanmasının Babesia parazitlerinin bulaşma döngüsünü başarıyla kırmaya yardımcı olduğu gösterilmiştir .

Sonuç olarak, doktorlar (ve halk) bu durumun daha fazla farkına vardıkça, Babesia parazitleri ile insan enfeksiyonunun tanınması muhtemelen artacaktır. Bilinen vakaların sayısı, insanlar kenelerin istila ettiği kırsal bölgelerde yeniden yaratılıp yaşamaya devam ettikçe ve bağışıklığı baskılanmış hastaların sayısı artmaya devam ettikçe muhtemelen artacaktır.

Dikkat: Sayfa içeriği sadece bilgilendirme amaçlıdır.