Kromozom 22q11.2 Delesyon Sendromu Nedir? Bilinmesi Gerekenler

Kromozom 22q11.2 delesyon sendromu (22q11.2DS), 22. kromozomun küçük bir parçasının eksik olmasından kaynaklanan bir bozukluktur. 22q11.2DS, doğuştan kalp hastalığı, damak anormallikleri, otoimmün hastalığı dahil bağışıklık sistemi işlev bozukluğu, düşük kalsiyum (hipokalsemi) ve tiroid sorunları ve büyüme hormonu eksikliği gibi diğer endokrin anormallikler, gastrointestinal sorunlar, beslenme güçlükleri gibi bir dizi sorunla ilişkilidir.

Haber Merkezi / Birden fazla tanımlayıcı özelliği olan bozukluklara sendrom denir. 22q11.2DS, etkilenen her bireyde bulunmayacak, kendisiyle ilişkili çok sayıda özelliğe sahiptir. Bu sendromla ilişkili ortak özelliklerden bazıları yarık damak, kalp anormallikleri, gelişimsel gecikmeler ve öğrenme güçlükleri, psikiyatrik bozukluklar ve belirgin fiziksel özellikleri içerir.

22q11.2DS’li bireyler tipik olarak hafif bir yarık damak formuna sahiptir. Yumuşak damağın arka kısmının ortasındaki lob (uvula) yarılmıştır ve ortada damağın iki yarısının ağzın arka kısmında mukus bir örtü ile ince bir birleşimi vardır. Yumuşak damak altındaki kaslar birbirine kaynaşmaz ve sert ve yumuşak damakların birleştiği yerde bir çentik hissedilir. Bu çentik, damağın arka omurgasının yerini alır.

Bu sendromla ilişkili kalp anormallikleri genellikle konotrunkal kalp kusurlarını veya kalp çıkış yolundaki malformasyonları içerir. Bunlar aşağıdakileri içerebilir:

Fallot tetralojisi, kalbin sağ ventrikülünden akciğerlere olan çıkışta tıkanmanın olduğu, genişlemiş bir sağ ventrikül ve hem sağ hem de sol ventriküllerden kan alan yer değiştirmiş bir aortun olduğu doğuştan bir anormallik.
Tipik iki çıkış damarı (pulmoner arter ve aort) yerine yalnızca tek bir çıkış damarının olduğu Truncus arteriozus.
Kesintili aortik ark tip B, aortun tam olarak gelişmediği ve bu nedenle tamamlanmamış veya “kesintili” bir aortik ark ile sonuçlanan bir kalp kusuru.
Kalbin sağ ve sol odacıklarını ayıran ve kanı alıp tekrar atardamarlara geri iten duvarın düzgün şekilde oluşmaması sonucu ortaya çıkan ventriküler septal kusur.

Ek kalp anormallikleri, aortik arkın (sağ aort arkı, vasküler halka) yapısındaki farklılıkları içerebilir.

22q11.2DS’li çocuklar arasında gelişimsel gecikmeler yaygındır. Kaba ve ince motor becerilerindeki zorluklar alışılmadık bir durum olmasa da, çocukların çoğunluğu dil gelişiminde önemli bir gecikme gösterecektir (%70’i 24 aylıkken çok az kelime konuşacaktır). 22q11.2DS’li bireylerin çoğunda hafif zihinsel gecikme veya öğrenme güçlüğü mevcuttur ve ortalama IQ 70 civarındadır. 22q11.2DS’li bireylerin çoğunluğunun IQ’su 55-85 aralığında olacaktır (genel nüfus ortalaması 100 ). Okuma ve matematikte soyutlama ve anlama ile ilgili problemler genellikle okul çağında görülür. Şiddetli zihinsel engellilik daha az sıklıkta görülür ancak bu sendromla birlikte de bulunabilir.

22q11.2DS’li bireylerde psikiyatrik bozukluklar, daha yüksek anksiyete, dikkat eksikliği bozukluğu ve otizm spektrum bozuklukları prevalansını içerir. 22q11.2DS’li hastaların yaklaşık dörtte birine, tipik olarak geç ergenlik döneminde ortaya çıkan şizofreni teşhisi konur. Klinik araştırmalar, 22q11.2DS’li bireylerin şizofrenik semptomlar geliştirme olasılığının genel popülasyona göre yaklaşık 25 kat daha fazla olduğunu göstermiştir. Bununla birlikte, 22q11.2DS’li bireylerde şizofreni tezahürü, belirtiler, semptomlar ve tedavi açısından genel popülasyondan farklı değildir.

Bazen sendromla ilişkilendirilen belirgin fiziksel özellikler arasında kas tonusu kaybı (hipotoni), küçük ince boy, sivri eller ve parmaklar, küçük baş çevresi (mikrosefali), girintili çene (retrognati), tübüler burun, düz yanaklar, uzun üst çene, uzun üst dudağın ortasında dikey oluk (philtrum), gözlerin altında mavi renklenme, küçük dış kulaklar, kulağın kalın dış kenarları, iki farklı büyüklükte kulak ve yarık damağa sekonder burundan konuşma.

Aşağıdaki ek semptomların bazıları (tümü değil) 22q11.2DS’li hastalarda mevcut olabilir:

Yetersiz antikor üretimine neden olan eksik veya az gelişmiş timus,
Kanda kalsiyum eksikliği (hipokalsemi),
Tiroid işlevi ve büyüme hormonu eksikliği ile ilgili sorunlar,
Gastroözofageal reflü, kronik kabızlık, beslenme güçlükleri ve dismotilite dahil olmak üzere gastrointestinal zorluklar,
Omurga eğriliği (skolyoz),
Beynin yapısındaki nöbetler ve farklılıklar,

İşitme kaybı,
Göz merceğinin veya onu çevreleyen zarın ışığın geçişini engelleyen bulanıklaşması (katarakt), bir veya her iki göz küresinin anormal küçüklüğü (mikroftalmi) ve optik diskte bükülmüş damarlar gibi göz anormallikleri,
Kasık veya orta karın bölgesinde yırtılma veya çıkıntı (kasık veya göbek fıtığı),
Erkeklerde testislerin skrotuma inmemesi (kriptorşidizm),
Böbreklerin yapısındaki farklılıklar,
Olmayan veya küçük adenoidler ve olmayan veya küçük bademcikler.

Ayrıca yeni doğan bebeklerde girintili çene ve boğaz bölgesindeki kas tonusu kaybı nedeniyle nefes almada zorluk yaşanabilir.

22q11.2DS’li bireylerde 22. kromozomun küçük bir kısmı eksiktir. Silme, 22. kromozomun (22q11 bölgesi) uzun kolunda (q kolu) belirli bir konumda meydana gelir ve genellikle DiGeorge kromozomal bölgesindeki (DGCR) genlerin silinmesini içerir. ). Bireylerin çoğunda (%85) yaklaşık 3 megabazlık (Mb) ortak, standart boyutlu bir silme vardır. Bununla birlikte, 22q11.2DS’li bireylerin %15’inde, genellikle “iç içe” veya “uzak” silmeler olarak adlandırılan, daha küçük boyutlu bir delesyon vardır. Bu kişiler, standart delesyona sahip kişilerle hemen hemen aynı bulgu yelpazesine sahiptir.

İnsan hücrelerinin çekirdeğinde bulunan kromozomlar, her bireyin genetik bilgisini taşır. İnsan vücut hücreleri normalde 46 kromozoma sahiptir. İnsan kromozom çiftleri 1’den 22’ye kadar (en büyüğünden en küçüğüne) numaralandırılır ve cinsiyet kromozomları X ve Y olarak adlandırılır. Erkeklerde bir X ve bir Y kromozomu bulunurken dişilerde iki X kromozomu bulunur. Her kromozomun “p” olarak adlandırılan kısa bir kolu ve “q” olarak adlandırılan uzun bir kolu vardır. Kromozomlar ayrıca numaralandırılmış birçok banda bölünmüştür. Örneğin, “kromozom 22q11”, 22. kromozomun uzun kolundaki 11. bandı ifade eder. Numaralandırılmış bantlar, her bir kromozomda bulunan binlerce genin konumunu belirtir.

22q11.2DS, bir kromozomda birçok genin eksik olduğu ve silinen bir kişinin bunu çocuklarına aktarabileceği bitişik bir silme sendromu olarak kabul edilir. Silme, etkilenenlerin %93’ünde yeni bir anormallik olarak meydana gelir ve etkilenenlerin %7’sinde bir ebeveynden miras alınır. Silme işleminin etkilenen bir bireyden yavrulara geçme riski her gebelik için %50’dir. Risk erkekler ve kadınlar için aynıdır.

Klinik belirtiler mevcut olduğunda 22q11.2DS tanısından şüphelenilir. Teşhis, kromozom 22’de mikroskobik bir kromozomal silinmeyi tespit edebilen bir kan testi ile doğrulanır. Bu silinmeyi tespit etmek için tüm genom dizisi, SNP dizisi, karşılaştırmalı genomik hibridizasyon ve MLPA dahil olmak üzere birçok yeni test vardır. FISH çalışmaları da çoğu hastada delesyonu bulmada faydalı olmuştur. Ayrıca, rutin kromozom (sitogenetik) testi de yapılır çünkü az sayıda etkilenen birey, ebeveynler için nüks riski danışmanlığını değiştirebilecek 22q kromozomunu içeren bir kromozom yeniden düzenlemesine sahiptir.

22q11.2DS’li hastalarda semptomların tedavisi hakkında karar verirken genellikle bir ekip yaklaşımı yararlıdır ve genellikle tavsiye edilir. Genetikçi, çocuk doktoru, kardiyolog, immünolog, endokrinolog, gastroenterolog, kulak burun boğaz uzmanı, plastik cerrah, konuşma patoloğu, odyolog, ortodontist, diş hekimi, ürolog/nefrolog, ortopedist, çocuk gelişimi uzmanı, nörolog ve psikolog ebeveynlerle görüşmek üzere çağrılabilir. , çocuğun klinik sunumuna bağlı olarak.

Not: Sunulan bilgilerin amacı herhangi bir hastalığı teşhis veya tedavi etmek, iyileştirmek veya önlemek değildir. Tüm bilgiler yalnızca genel bilginize yöneliktir, tıbbi tavsiye veya belirli tıbbi durumların tedavisinin yerine geçmez. Uygulamadan önce bu bilgileri doktorunuzla görüşün.