Monositik Ehrlichiosis Nedir? Bilinmesi Gereken Her Şey
Monositik Ehrlichiosis (ME), Ehrlichiosis olarak bilinen bir grup hastalığa ait nadir bir bulaşıcı hastalıktır. Bu hastalıklara “Ehrlichia” familyasına ait bakteriler neden olur. Monositik Ehrlichiosis, Sennetsu Ateşi ve Granülositik Ehrlichiosis dahil olmak üzere İnsan Ehrlichiosis’in çeşitli formları tanımlanmıştır. Ehrlichia bakterisinin farklı türlerinden kaynaklansa da, bozukluklar benzer semptomlarla karakterize edilir.
Haber Merkezi / Monositik Ehrlichiosis’in semptomları, ilk enfeksiyondan sonraki birkaç hafta içinde ani yüksek ateş, baş ağrısı, kas ağrıları (miyalji), üşüme ve genel bir halsizlik ve yorgunluk (halsizlik) hissini içerebilir. Ayrıca birçok vakada laboratuvar bulguları, dolaşımdaki kan trombositlerinin sayısında anormal derecede düşüklüğü (trombositopeni), beyaz kan hücrelerinde azalmayı (lökopeni) ve bazı karaciğer enzimlerinin (hepatik transaminazlar) düzeyinde anormal bir artışı gösterebilir.
Bazı bireylerde semptomlar bulantı, kusma, ishal, kilo kaybı ve/veya kafa karışıklığını içerecek şekilde ilerleyebilir. ME tedavi edilmezse bazı vakalarda böbrek yetmezliği ve solunum yetmezliği gibi hayatı tehdit eden semptomlar gelişebilir. İnsan Monositik Ehrlichiosis’e Ehrlichia chaffeensis (veya E. chaffeensis) bakterisi neden olur. E. chaffeensis, Lone Star kenesi (Amblyomma americanum) ve Amerikan köpek kenesi (Dermacentor variabilis) gibi belirli keneler (vektörler) tarafından taşınır ve aktarılır.
Semptomların başlangıcı genellikle, bir kişinin Ehrlichia chaffeensis bakterisini taşıyan bir kene tarafından ısırılmasından yaklaşık üç hafta sonra ortaya çıkar. Semptomlar başlangıçta ateş, titreme, baş ağrısı, kas ağrısı (miyalji) ve genel halsizlik ve yorgunluk hissini (halsizlik) içerebilir. Bazı durumlarda ciltte döküntüler görülebilir. Daha sonra semptomlar bulantı, kusma, iştah kaybı (anoreksi) ve/veya kilo kaybını içerecek şekilde ilerleyebilir. Etkilenen bazı bireylerde öksürük, ishal, boğaz ağrısı (farenjit) ve karın bölgesinde ağrı da görülebilir.
Çoğu HME vakasında ayrıca beyaz kan hücrelerinde anormal bir azalma (lökopeni), dolaşımdaki kan trombositlerinin sayısında azalma (trombositopeni) ve/veya bazı karaciğer enzimlerinin (hepatik transaminazlar) seviyesinde anormal bir artış da vardır. Etkilenen bazı bireylerde karaciğer iltihabı (hepatit) da görülebilir.
Bazı şiddetli Monositik Ehrlichiosis vakalarında, uygun tedavi alınmazsa semptomlar nefes darlığını (nefes darlığı) içerebilir; Kanın düzgün şekilde pıhtılaşma yeteneğindeki anormallikler (koagülopati), potansiyel olarak gastrointestinal kanamayla sonuçlanabilir; ve/veya beyin ve omuriliğin (merkezi sinir sistemi [CNS]) tutulumuna bağlı nörolojik anormallikler.
Merkezi sinir sistemi tutulumu olan etkilenen bireylerde beyinde anormal doku değişiklikleri (lezyonlar) gelişebilir, beyni ve omuriliği kaplayan koruyucu zarlarda iltihaplanma (menenjit) ortaya çıkabilir ve/veya beyni ve omuriliği çevreleyen sıvıda (beyin omurilik sıvısı) anormallikler ortaya çıkabilir. ). Nörolojik semptomlar ve bulgular arasında bilinç bulanıklığı, ışığa karşı anormal hassasiyet (fotofobi), boyun sertliği, beyinde kontrol edilemeyen elektriksel bozukluklar (nöbetler) ve/veya koma yer alabilir.
Ek nörolojik anormallikler arasında abartılı refleks tepkileri (hiperrefleksi), istemli hareketlerin bozulmuş koordinasyonu (ataksi) ve/veya beyinden çıkan 12 sinir çiftinden bir veya daha fazlasının bozulması nedeniyle yüz bölgesinde bazı motor fonksiyonların kaybı yer alabilir. Kranial sinir felci). Ağır vakalarda HME tedavi edilmezse böbrek (böbrek) ve/veya solunum yetmezliği gibi yaşamı tehdit eden komplikasyonlar ortaya çıkabilir.
Etkilenen bazı kişiler, Monositik Ehrlichiosis’in daha hafif bir formuna sahip olabilir ve bu bozuklukla tipik olarak ilişkili semptomların yalnızca bir kısmını yaşayabilir. Bu tür semptomlar kas ağrılarını (miyalji), eklem ağrısını (artralji), baş ağrısını ve/veya iştah kaybını (anoreksi) içerebilir. Ek olarak, ME’den etkilenen bazı kişilerin hiçbir belirgin semptom (asemptomatik) göstermeyebileceğine inanılmaktadır.
Monositik Ehrlichiosis (HME) de dahil olmak üzere Ehrlichiosis’lerine “Ehrlichia” familyasına ait bakteriler neden olur. Bunlar “gram negatif” bakteriler olarak kabul edilir. Bakterilerin tanımlanmasına ve sınıflandırılmasına yardımcı olmak için bakterilerin çeşitli solüsyonlarla boyandığı bir test yöntemi olan “Gram lekesi” sonuçlarına bağlı olarak bakteriler “gram negatif” veya “gram pozitif” olarak kabul edilebilir. Bu tür bir boyama, bulaşıcı bir bozukluktan sorumlu spesifik bir bakterinin tanımlanmasında ve uygun, etkili tedavilerin belirlenmesinde önemli olabilir.
Çoğu durumda, Ehrlichial enfeksiyonunun kene ısırıklarından kaynaklandığına inanılmaktadır. Belirli kene türleri, Ehrlichia bakterilerini insanlara taşıyan ve daha sonra aktaran “vektör” görevi görür. Bir vektör, belirli bir hastalık ajanı (örneğin, bakteri veya virüs) ile enfekte olan, onu taşıyan ve daha sonra onu başka bir organizmaya aktaran ve daha sonra söz konusu hastalık ajanı tarafından enfekte olabilecek herhangi bir organizmadır.
Monositik Ehrlichiosis’e Ehrlichia chaffeensis (veya E. chaffeensis) adlı bir bakteri neden olur. E. chaffeensis, Lone Star kenesi (Amblyomma americanum) ve Amerikan köpek kenesi (Dermacentor variabilis) gibi kene vektörleri tarafından aktarılır. E. chaffeensis’in genetik bileşimi, Ehrlichia bakterisinin diğer iki türüyle, yani Ehrlichia canis ve Ehrlichia ewingii ile yakından ilişkilidir. Bu Ehrlichial bakterilerin her ikisinin de köpeklerde Ehrlichiosis’e neden olduğu bilinmektedir. Ayrıca E. ewingii bakterisinin, Ehrlichiosis’in yeni tanımlanan bir formuna neden olduğu da bulunmuştur.
Monositik Ehrlichiosis’te Ehrlichial bakterisi (E. chaffeensis) kan ve lenfatik damarlar yoluyla yayılır. Bir vücut sıvısı olan lenf, enfeksiyonla savaşmaya yardımcı olan hücreleri taşır. E. chaffeensis daha sonra bakteri ve diğer yabancı maddeler gibi mikroorganizmaları (fagositoz) yutup sindirerek vücudun bağışıklık sisteminde önemli bir rol oynayan belirli hücreleri (monositler ve makrofajlar) istila eder. İstilacı Ehrlichial bakteriler, kandaki ve belirli vücut dokularındaki (örneğin kemik iliği, lenf düğümleri, karaciğer, dalak, böbrekler, akciğerler ve beyni ve omuriliği çevreleyen sıvı) monositlerde ve makrofajlarda membrana bağlı boşluklar (vakuoller) içinde büyür. kordon [beyin omurilik sıvısı]).
Monositik Ehrlichiosis (ME) tanısı kapsamlı bir klinik değerlendirme, karakteristik bulgular ve özel laboratuvar testlerine dayanarak konulabilir. Kan testleri, kan trombositlerinin anormal derecede düşük seviyeleri (trombositopeni), bazı beyaz kan hücrelerinin düşük seviyeleri (lökopeni) ve/veya bazı karaciğer enzimlerinin (aspartat aminotransferaz [AST gibi) yüksek seviyeleri gibi sıklıkla İnsan Ehrlichiosis’leriyle ilişkili bulguları ortaya çıkarabilir. ] ve alanin aminotransferaz [ALT]). Bazı durumlarda laboratuvar testleri beyin omurilik sıvısındaki anormallikleri ortaya çıkarabilir. Ayrıca göğüs röntgeni akciğerlerdeki anormallikleri (örn. pulmoner infiltrasyon, akciğerlerde sıvı artışı) ortaya çıkarabilir.
Kan yaymalarının elektron ışını (elektron mikroskobu) kullanan bir mikroskop altında incelenmesi, belirli hücreler (örn. monositler) içindeki zara bağlı boşluklarda (vakuoller) bakteri kümelerini ortaya çıkarabilir; ancak bu tür kümeler enfeksiyonun erken safhalarında belirgin olmayabilir. Bazı durumlarda, spesifik bir bakteriyel enfeksiyonun belirlenmesine ve/veya tanısının doğrulanmasına yardımcı olmak için ek özel laboratuvar testleri yapılabilir.
Monositik Ehrlichiosis’in tedavisi genellikle standart dozlarda tetrasiklin antibiyotikleri gerektirir. Alternatif olarak doksisiklin tedavisi uygulanabilir. Şiddetli ME enfeksiyonu vakalarında hastaneye yatış gerekebilir. Diğer tedaviler semptomatik ve destekleyicidir.
Ehrlichial enfeksiyonu için kene vektörlerine maruz kalma riski taşıyan coğrafi bölgelerdeki kişiler, enfeksiyonu önlemek için belirli adımlar atmayı düşünmelidir. Bu tür adımlar arasında uzun kollu gömlekler, uzun pantolonlar ve şapkalar giyilmesi; kenelerin daha görünür olmasını sağlamak için açık renkli giysiler giymek; böcek kovucuların kullanılması; ve tarlalarda veya ağaçlık alanlarda bulunduktan sonra giysilerini ve ciltlerini (özellikle kafa derisi ve ensenin arkasını) dikkatle kontrol etmek.
