Kromozom 18 Halkası Nedir? Belirtileri, Nedenleri, Teşhisi, Tedavisi
Kromozom 18 Halkası, 18. kromozomun bir veya her iki ucundan genetik materyal kaybının (silinmesi) ve kromozom uçlarının bir halka oluşturacak şekilde birleşmesi ile oluşan nadir bir hastalıktır. İlişkili semptomlar ve bulgular, kayıp genetik materyalin miktarına ve yerine ve diğer faktörlere bağlı olarak, vakadan vakaya aralık ve şiddet açısından büyük farklılıklar gösterebilir.
Haber Merkezi / Herhangi bir genetik materyal kaybı olmadan da bir halka oluşturulabilir. Bununla birlikte, bozukluğu olan birçok kişi zeka geriliğinden etkilenir; düşük kas tonusu (hipotoni); büyüme geriliği; yaşamın ilk yıllarında tekrarlanan enfeksiyonlar; ve/veya kafatası ve yüz (kraniyofasiyal) bölgesinin malformasyonları. Bu tür kraniyofasiyal özellikler genellikle alışılmadık derecede küçük bir kafa (mikrosefali), geniş aralıklı gözler (oküler hipertelorizm), ve/veya gözlerin iç köşelerini kaplayan dikey deri kıvrımları (epikantal kıvrımlar). Kromozom 18 Halkası genellikle, embriyonun gelişiminin çok erken dönemlerinde, bilinmeyen nedenlerle (ara sıra) rastgele meydana gelmiş gibi görünen spontan hatalardan kaynaklanır.
Yukarıda bahsedildiği gibi, ilişkili semptomlar ve fiziksel özellikler son derece değişken olabilir. Örneğin, 18. Kromozom Halkasına sahip bireylerin çok az semptom gösterdiği veya hiç semptom göstermediği birkaç vaka olmuştur. Bununla birlikte, kromozomal anormalliği olan diğerleri, bozukluğun çok sayıda, ciddi özelliklerine sahip olabilir. Etkilenen bireylerin çoğunda, karakteristik özellikler arasında orta ila şiddetli zeka geriliği; büyüme gecikmeleri; zayıf kas tonusu (hipotoni); kraniyofasiyal malformasyonlar; göz anormallikleri; ve/veya bazı enfeksiyonlara karşı artmış duyarlılık.
18. Kromozom Halkasına sahip bireylerde, kraniyofasiyal anormallikler genellikle alışılmadık derecede küçük bir baş (mikrosefali); ağzın oldukça kemerli çatısı (damak); ve dışa dönük (dışa dönük) bir alt dudağa sahip kısa bir üst dudak, ayırt edici, “sazan biçimli” bir ağız oluşturur. Ek kraniyofasiyal özellikler, alışılmadık derecede küçük veya çıkıntılı bir alt çene (mikrognati veya prognatizm) ve/veya cılız bir dil (mikroglosi) içerebilir. Etkilenen bireyler aynı zamanda düşük ayarlanmış, bozuk biçimlendirilmiş (displastik) kulaklara ve/veya işitme bozukluğuyla ilişkili dar (stenotik) veya hiç (atretik) kulak kanallarına sahip olabilir.
Raporlar, etkilenen bireylerin yarısından fazlasının ayrıca göz (oküler) anormalliklerine sahip olduğunu göstermektedir. Bu tür oküler kusurlar arasında geniş aralıklı gözler (oküler hipertelorizm); gözlerin iç açıları üzerinde dikey deri kıvrımları (epikantal kıvrımlar); üst göz kapaklarının sarkması (pitoz); ve/veya bir gözün diğerine göre anormal kayması (şaşılık). Etkilenen bazı kişilerde ayrıca istemsiz, ritmik, hızlı göz hareketleri (nistagmus) olabilir; anormal derecede küçük gözler (mikroftalmi); ve/veya irisin veya gözlerin renkli bölgesinin (aniridia) kısmen yokluğu.
Araştırmacılar, 18. Kromozom Halkasına sahip bireylerin yüzde 50’ye varan bir kısmında, belirli bir antikorun (yani, immünoglobulin A [IgA]) düşük seviyelerine sahip olduğunu ve bunun da yaşamın ilk yıllarında bazı enfeksiyonlara karşı artan bir duyarlılığa yol açtığını belirtmektedir. Etkilenen bireylerde diğer immünoglobulinlerin (örneğin, IgG, IgM) düşük seviyelerine sahip olduğu nadir vakalar da bildirilmiştir.
Kromozom 18 Halkası aynı zamanda kaburga ve/veya omurga (omur) kusurları gibi iskelet anormallikleri ile de karakterize edilebilir; alışılmadık derecede küçük veya kısa kollar ve bacaklar (mikromeli); serçe parmakların veya beşinci parmakların anormal sapması (klinodaktili); ve/veya üzerini örten ayak parmakları. Bozuklukla bağlantılı olarak bildirilen ek fiziksel özellikler arasında geniş aralıklı, gelişmemiş meme uçları; düşük saç çizgisi; boyun dokuma; genital anormallikler; kalbin yapısal malformasyonları (doğuştan kalp kusurları); ve/veya böbrek (böbrek) kusurları. Ek olarak, bazı araştırmacılar Kromozom 18 Halkasının otoimmün tiroidite artmış yatkınlık ile ilişkili olabileceğini belirtmektedir. Hashimoto tiroiditi olarak da bilinen, Bu durum, vücudun tiroide karşı uygun olmayan şekilde yönlendirilmiş antikorlar ürettiği anormal bir bağışıklık reaksiyonu nedeniyle tiroid bezinin iltihaplanması (tiroidit) ile karakterize edilir.
Kromozom 18 Halkasının holoprosensefali ile ilişkilendirildiği birkaç ciddi vaka da bildirilmiştir. Bu, ön beynin (prosensefalon) embriyonik gelişim sırasında hemisferlere düzgün bir şekilde bölünemediği, beynin merkezinde (orta hat) ve kraniyofasiyal bölgede malformasyonlara neden olduğu son derece nadir bir durumdur. İlişkili bulgular son derece değişken olabilir. Etkilenen bazı bireylerde anormal derecede küçük bir kafa (mikrosefali), birbirine yakın gözler (hipotelorizm), bazı ön dişlerin (kesici dişler) yokluğu, damağın tam olarak kapanmaması (yarık damak), üst dudakta anormal bir oluk olabilir. yarık dudak) ve/veya diğer anormallikler. Ciddi şekilde etkilenen bireylerde ek anormallikler olabilir, burnun malformasyonu veya yokluğu ve/veya yörüngelerin tek gözü içeren tek bir göz boşluğunda füzyonu (siklopi) gibi.
Kromozom 18 Halkası, 18. kromozomun bir veya her iki ucundan genetik materyalin kaybından (silinmesinden) ve uçların bir halka oluşturacak şekilde birleşmesinden kaynaklanır. Kromozomlar tüm vücut hücrelerinin çekirdeğinde bulunur. Her bireyin genetik özelliklerini taşırlar. İnsan kromozom çiftleri 1’den 22’ye kadar numaralandırılmıştır, erkekler için eşit olmayan 23. çift X ve Y kromozomu ve dişiler için iki X kromozomu vardır. Her kromozomun “p” olarak adlandırılan kısa bir kolu ve “q” harfiyle tanımlanan uzun bir kolu vardır. Kromozomlar ayrıca numaralandırılmış bantlara bölünmüştür.
18. Kromozom Halkasına sahip bireylerde, ilişkili semptomların ve bulguların aralığı ve ciddiyeti, 18. kromozomdan kaybolan genetik materyalin miktarına ve spesifik konumuna, sonraki hücresel bölünmeler sırasında halka kromozomunun stabilitesine veya diğerlerine bağlı olarak son derece değişken olabilir. faktörler. Bazı araştırmacılar, Kromozom 18 Halkasında görülen bazı karakteristik özelliklerin, halka kromozomun normal bir 18. kromozomun yerini almasıyla, 18. kromozomun kısa ve uzun kolları (örn. 18p11; 18q23) üzerindeki belirli konumlardaki genetik materyalin silinmesinden kaynaklanabileceğini ileri sürmektedir.
Ek olarak, bazı durumlarda, bir kişinin hücrelerinin yalnızca bir yüzdesi Kromozom 18 Halkası içerebilirken, diğer hücreler normal bir kromozom yapısına sahip olabilir (“kromozomal mozaikçilik” olarak bilinen bir bulgu), potansiyel olarak ilişkili semptom ve bulguların değişkenliğini etkiler. Bireylerin bozukluğun çok az veya önemsiz özelliklerini gösterdiği raporların çoğu, bir Kromozom 18 Halkası mozaikçiliği ile ilişkilendirilmiştir.
Çoğu durumda, Kromozom 18 Halkası, embriyonik gelişimin çok erken dönemindeki spontan hatalardan kaynaklanıyor gibi görünmektedir. Bu gibi durumlarda, etkilenen çocuğun ebeveynleri genellikle normal kromozomlara sahiptir ve kromozomal anormalliği olan başka bir çocuğa sahip olma riski nispeten düşüktür.
Bununla birlikte, etkilenen bir bireyin ebeveyninin de tüm veya bazı hücrelerde Kromozom 18 Halkasına sahip olduğu bazı durumlar olmuştur. Bu gibi durumlarda, 18. Kromozom Halkasının kalıtsal olabileceğine ve kromozomal anormalliği olan başka bir çocuğa sahip olma şansının daha yüksek olduğuna inanılmaktadır.
Ultrason, fetüse olağandışı bir şey olduğunu gösterecektir. 18. Kromozom Halkasının teşhisi, amniyosentez ve/veya koryon villus örneklemesi (CVS) gibi özel testlerle doğumdan önce (doğum öncesi) konur. Fetal ultrasonografi sırasında yansıyan ses dalgaları, gelişmekte olan fetüsün bir görüntüsünü oluşturarak, potansiyel olarak bir kromozomal bozukluğu veya fetüsteki diğer gelişimsel anormallikleri düşündüren bazı bulguları ortaya çıkarır. Fetal kan örneklemesi sırasında, ultrason yoluyla göbek damarına yönlendirilen bir iğne ile kan alınır. Amniyosentez ile gelişmekte olan fetüsü çevreleyen bir sıvı örneği alınır ve analiz edilirken, CVS plasentanın bir kısmından doku örneklerinin çıkarılmasını içerir. Bu tür sıvı veya doku numunelerinde yapılan kromozomal analiz, Kromozom 18 Halkasının varlığını ortaya çıkarabilir.
Bozukluk, kapsamlı bir klinik değerlendirmeye, karakteristik fiziksel bulguların saptanmasına ve kromozomal analize dayalı olarak doğumdan sonra teşhis edilebilir veya doğrulanabilir. Bozuklukla ilişkili olabilecek belirli anormallikleri saptamaya ve/veya karakterize etmeye yardımcı olmak için özel testler de yapılabilir.
Kromozom 18 Halkasının tedavisi, her bireyde belirgin olan spesifik semptomlara yöneliktir. Bazı durumlarda doktorlar, potansiyel olarak bozuklukla ilişkili olan bazı kraniyofasiyal, iskelet, oküler, işitsel ve/veya diğer malformasyonların cerrahi onarımını önerebilir. Gerçekleştirilen spesifik cerrahi prosedürler, anatomik anormalliklerin ciddiyetine ve konumuna, bunlarla ilişkili semptomlara ve diğer faktörlere bağlı olacaktır.
İşitme kaybı olan etkilenen bireyler için önerilen tedavi, cerrahi önlemleri ve/veya özel işitme cihazlarının kullanımını veya iletişime yardımcı olabilecek ek destekleyici teknikleri içerebilir. Oküler anormallikleri olanlarda, bazı durumlarda görüşü iyileştirmeye yardımcı olmak için düzeltici lensler, cerrahi ve/veya diğer önlemler kullanılabilir. Ek olarak, belirli antikorların (örneğin, IgA) seviyeleri düşük olan bireyler için hastalık yönetimi, enfeksiyonların önlenmesine ve agresif bir şekilde tedavi edilmesine yardımcı olmak için sürekli izleme ve uygun, destekleyici önlemleri içerir.
Etkilenen çocukların potansiyellerine ulaşmalarını sağlamak için erken müdahale önemli olabilir. Yararlı olabilecek özel hizmetler arasında özel eğitim, fizik tedavi, konuşma terapisi ve/veya diğer tıbbi, sosyal ve/veya mesleki hizmetler yer alır. Genetik danışmanlık, etkilenen bireyler ve aileleri için de faydalı olacaktır. Bu bozukluğun diğer tedavisi semptomatik ve destekleyicidir.
Not: Sunulan bilgilerin amacı herhangi bir hastalığı teşhis veya tedavi etmek, iyileştirmek veya önlemek değildir. Tüm bilgiler yalnızca genel bilginize yöneliktir, tıbbi tavsiye veya belirli tıbbi durumların tedavisinin yerine geçmez. Uygulamadan önce bu bilgileri doktorunuzla görüşün.
