Ümit Yaşar Oğuzcan kimdir? Hayatı, Eserleri

22 Ağustos 1926 yılında Mersin’in Tarsus İlçesi’nde dünyaya gelen Ümit Yaşar Oğuzcan, 4 Kasım 1984’te İstanbul’da yaşamını yitirdi. Eskişehir Ticaret Lisesi’ni bitirdi. Osmanlı Bankası ve İş Bankası’nda otuz yıla yakın çalıştı. Halkla İlişkiler Müdür Yardımcısı görevinde iken, emekli oldu.

Haber Merkezi / İstanbul’da kendi adını taşıyan bir sanat galerisi kurdu. Bir süre yayıncılık yaptı. Kapatınca bir süre Akbank Genel Müdürlüğü, Krediler Servisi Müdürlüğü, bir süre de gazetecilik yaptı. Yaşamının son döneminde mizah dergisi “Çarşaf” ve GÜM’de mizah şiirleri yazdı.

İlk şiiri 1942’de Eskişehir’de yayınlanan “Kocatepe” gazetesinde yayınlandı.Yedigün dergisinde hece ölçüsüyle yayımladığı ilk deneylerinden sonra İstanbul, Büyük Doğu, Yücel, Varlık, Toprak, Türkçe, Doğru, Çığır, Hisar, Çağrı dergilerinde çıkan kimi ölçülü uyaklı Faruk Nafiz Çamlıbel duyarlılığında, kimi Orhan Veli biçiminde şiirleri, yergileri, şarkı güfteleriyle büyük ün yaptı.

Yeni edebiyatımızın gelişmeleri dışında kalan geniş okur kalabalığının izlediği bir şair kimliği kazandı. Elli kadar yapıtı yayımlandı. Aşk, ayrılık, özlem temaları ekseninde Oğuzcan, oğlunun ölmü üzerine, hayatın boşluğu, ölüm ve acı gibi derinliklere, öz ve biçim yoğunlaştırmalarına yöneldi. Şairlik başarısını, daha etkili, aruzla yazdığı rubailerinde gösterdi.

Eserleri; İnsanoğlu, Dolmuş, Aşkımızın Son Çarşambası, Bir Daha Ölmek, Kör Ayna, İki Kişiye Bir Dünya, Beni Unutma, Karanlığın Gözleri, Akıllı Maymunlar, Seninle Ölmek İstiyorum, Üstüme Varma İstanbul, Sahibini Arayan Mektuplar, Yeni Dünya Rekoru, Sevenler Ölmez, Çigan Gözler, Ötesi Yok, Hüzün Şarkıları, Bir Gün Anlarsın, Sadrazamın Sol Kulağı, Mihribana Şiirler, Taşlar ve Başlar, Seni Sevmek, İnşallahla Maşallah, Toprak Olana Kadar,
Göbek Davası, Ben Seni Sevdim mi, Halktan Yana, Aşk mıydı O, Önce Sen Sonra Ben, Rubailer, Yalan Bitti, En Eski Yalnızlığımdın Sen Benim, Dikiz Aynası, Acılar Denizi, Şiirle 40 Yıl, Bütün Şiirleri