Muazzez Tahsin Berkand Kimdir? Hayatı, Eserleri

1899 yılında Selanik’te dünyaya gelen Muazzez Tahsin Berkand, Balkan Savaşları’ndan sonra çocukluğunu geçirdiği Selanik’ten ailesiyle göç etti ve İstanbul’a geldi. Özel öğretmenlerden dil dersleri alan Muazzez Tahsin, İstanbul’da Fevziye Lisesi’ni bitirdi.

Bir süre rahibelerin okulu Saeurs d’Assomption’a devam etti ve nihayetinde Darülmuallimat’ın açtığı sınavı kazandı. Buradan mezun olduktan sonra Üsküdar Refet Kadın ve Kasımpaşa Numune Mektebi’nde bir süre öğretmenlik yaptı, Türkçe ve Fransızca dersleri verdi.

Bu sırada Cemal Paşa, Suriye’de Türk okulları açtı ve Halide Edip Adıvar’ı buradaki eğitim çalışmalarını düzenlemesi için görevlendirdi. Halide Edip giderken yanında Muazzez Tahsin’i ve ablasını da götürdü. Muazzez Tahsin Şam’da ve Beyrut’ta Türkçe ve Fransızca dersleri verdi. Yurda döndüğünde öğretmenliğe bir süre daha devam etti ve Şişli Terakki Lisesi’nde görev yaptı.

Burada da Türkçe, Fransızca ve ahlak dersleri verdi. 1925’te çevirmenlik yapmaya başladı ve dört yıl çalışacağı Millî Auto şirketine girdi. Daha sonra yine çevirmenlik yapmak üzere Osmanlı Bankası’nda çalışmaya başladı. Yirmi beş yıl boyunca bankada bulundu ve çevirmenliğin yanında daktilo-sekreterlik de yaptı. 4 Ekim 1984’te İstanbul’da vefat etti.

Muazzez Tahsin Berkand’ın eserleri: Aşk Fırtınası, Aşk Tılsımı, Aşk ve İntikam, Akla Oynanmaz, Ateşli Kalp, Bahar Çiçeği, Bir Gün Sabah Olacak mı?, Bir Rüya Gibi, Bulutlar Dağılınca, Bülbül Yuvası, Büyük Yalan, Çamlar Altında, Çiçeksiz Bahçe, Dağların Esrarı, Garip Bir İzdivaç, Gençlik Rüzgarı, Gönül Yolu, İki Kalp Arasında,

Işık Yağmuru, Kalbin Sesi, Kırılan Ümitler, Kıvılcım ve Ateş, Kızım ve Aşkım, Küçük Hanımefendi, Lale, Mağrur Kadın, Mualla, Nişan Yüzüğü, O ve Kızı, Saadet Güneşi, Sabah Yıldızı, Sarmaşık Gülleri, Sen ve Ben, Sevgim ve Gururum, Sevmek Korkusu, Sonsuz Gece, Uğur Böceği, Uzayan Yollar, Yabancı Adam, Yılların Ardından.

Paylaşın

Muharrem Kubat Kimdir? Hayatı, Eserleri

9 Ocak 1933 yılında Afyonkarahisar’ın Emirdağ İlçesine bağlı Karacalar Köyü’nde dünyaya gelen Muharrem Kubat, 1940’ta başladığı Güveçci Köyü İlköğretim Okulu’ndan köye 4 yıl öğretmen gönderilememesi sebebiyle 1949’da mezun oldu.

1955’te Çifteler İlköğretmen Okulu’nu, 1961’de Gazi Eğitim Enstitüsü Edebiyat Bölümü’nü, 1970’te Gazi Eğitim Enstitüsü Pedagoji Bölümünü tamamladı.

1955‑1964 arasında Akalan Kasabası, Bolvadin ve Emirdağ gibi merkezlerde Türkçe öğretmeni olarak çalıştı. 1964‑1966 arasına Niğde‑Çamardı’da, 1966‑1967 yıllarında Ankara Bala Ortaokulu’da müdürlük; 1967‑1968 arasında ise Ortaöğretim Genel Müdürlüğü’nde Şube Müdür Yardımcılığı görevlerinde bulundu.

20 yıl müdürlüğünü yaptığı Eskişehir Merkez 19 Mayıs Ortaokulu’ndan 23 Şubat 1988’de emekli oldu. Selvi ve Seval adlarında iki kızı vardır. Eskişehir’de yaşamını sürdüren sanatçı, Kubat Kültürevi’nde ve Şairler Derneği’nde sanatsal faaliyetlerini devam ettirmektedir.

Muharrem Kubat’ın eserleri: İz Bırakanlar (1986 Şiir), Umut Dolu (1988 Şiir), Yaşamın İçinden (2005 Şiir).

Paylaşın

Mahmut Muhtar Katırcıoğlu Kimdir? Hayatı, Eserleri

1867 yılında İstanbul’da dünyaya gelen Mahmut Muhtar Katırcıoğlu, 16 Mart 1935 yılında İskenderiye’den Napoli’ye giderken yolda gemide öldü ve Kahire’de defnedildi. 93 Harbi’nde Kafkas Cephesi Komutanı ve Sadrazam Ahmed Muhtar Paşa’nın oğludur.

1885’te Harbiye’ye girdi, daha sonra Almanya’ya gönderilerek 1888’de Metz Harbiyesi’ni bitirdi. Teğmen olarak Prusya Kraliyet Ordusu’nda görev aldı. İstanbul’a döndüğünde Harbiye’de, Erkân-ı Harbiye’nin Görevleri dersini okuttu.

1897 Osmanlı-Yunan Savaşı’nda miralay rütbesiyle Velestin, Çatalca ve Dömeke savaşlarında bulundu. 1900 yıllarında Fransız Büyük Manevraları’nda Osmanlı Ordusu’nu temsil etti. Aynı yıl piyade dairesi ikinci başkanlığına getirildi. 1908’de İkinci Meşrutiyet’in ilânından sonra ferik-î evvel rütbesi ile Hassa Ordusu Birinci Fırkası’nın komutanlığına getirildi, 31 Mart Vakası’nın bastırılmasında başarılar gösterdi.

17 Eylül 1909 tarihinde Aydın valiliğine atandı, 2 Ekim 1910 tarihinde de bahriye nazırlığına getirildi. İbrahim Hakkı Paşa kabinesiyle birlikte nazırlık görevinden de ayrıldı. 1912 ortalarında babası Gazi Ahmet Muhtar Paşa reisliğindeki kabinede tekrar bahriye nazırlığına getirildi, Balkan Savaşları’nde Şark Ordusu’na bağlı 3. Ordu’yu komuta etti.

Kırkkilise Muharebesi, Lüleburgaz Muharebesi ve Birinci Çatalca Muharebesi’nde çarpışmalara katıldı. Birinci Çatalca Muharebesi’nde savaş esnasında savunmadaki birliklerini denetlerken Bulgar saldırısı neticesi ağır şekilde yaralandı ve gazi unvanıyla görevinden ayrıldı. 1913’te Berlin’e büyükelçi olarak tayin edildi.

Enver Paşa ile anlaşmazlıklarından dolayı 1917 yılında bütün görevlerinden istifa ederek İstanbul’dan ayrıldı. İstanbul’a bir daha dönmedi ve İskenderiye, Mısır ve Avrupa’da yaşadı.

Mahmut Muhtar Katırcıoğlu’nun eserleri: Ruznâme-î Harb (Harp Günlüğü), Maziye Bir Nazar, Matbaa-i Ahmed İhsan ve Şürekası, Acı Bir Hatıra, La Turquie, L’Allemagne, Evenements d’Orient.

Paylaşın

Mehemed Malmîsanij Kimdir? Hayatı, Eserleri

1952 yılında Diyarbakır’ın Dicle (Piran) İlçesi’nde dünyaya gelen Mehmet Malmisanıj’ın asıl adı bilinmiyor. Kitaplarında Malmisanıj imzasını kullandı. İlk ve ortaöğrenimini Diyarbakır’da, yükseköğrenimini Ankara Üniversitesi İlâhiyat Fakültesinde tamamladı.

Sekiz yıl kadar çeşitli lise ve ortaokullarda öğretmenlik yaptı. 1982’de İsveç’e yerleşti. Sorbonne Nouvelle Üniversitesinde (Paris) Etudes Iraniennes (İranî İncelemeler), Uppsala Üniversitesinde İranî Diller, Linköping Üniversitesinde Halk Eğitimi Bölümünü okudu. İsveç’te Göteborg Üniversitesinde yüksek lisans yaptı.

Birçok gazete ve dergide yazıları yayımlanan Malmisanıj, Tîrêj (İzmir), Hêvî (Paris), Armanc (Stockholm), Çarçira (Stockholm), Wan (Stockholm), Çira (Stockholm) dergilerinde redaktörlük yaptı. 1979-80’de bir grup arkadaşıyla birlikte Tîrêj (Işın) dergisini yayımladı. Bu dergi, Türkiye’de tümüyle Kürtçe olarak yayımlanmış olan ilk sanat ve edebiyat dergisidir. 2003’te İstanbul’da Vate dergisinin baş redaktörü olarak çalıştı.

Malmisanıj, daha çok Kürtçenin Kırmanc lehçesiyle ve Türkçe yazdı. XIX. yüzyılın sonu ve XX. yüzyılın başlarında yazılmış olan iki mevlitten sonra 1970’e dek Kırmanc lehçesiyle yazılı ürün verilmemişti. Malmisanıj 1970’li yıllarda ülkede Kırmancca yazan ilk kişidir. Kırmanccanın ilk sözlüğünü hazırlayıp 1987’de yayımladı. Farsça ve Türkçeden Kırmanccaya öyküler çevirdi.

Ehmedê Xasî ve Usman Efendîyê Babij’ın mevlidlerini Arap harflerinden çeviriyazı yöntemiyle Latin harflerine aktardı. Böylece yeni nesillerin bu iki şairi tanımasını sağladı. Bazı şiirleri İngilizce, Fransızca ve İsveççeye çevrilmiş olan Malmisanıj’ın kitaplarından ikisi Arapçaya çevrildi. 1995-2001 yılları arasında İsveç’teki Kürt Yazarları Derneği başkanlığını yaptı. Aynı zamanda İsveç Yazarlar Birliği üyesidir.

Mehemed Malmîsanij’ın ödülleri: İstanbul Kürt Enstitüsü, 2007’de Zana Farqînî’ye verdiği Feqî Hüseyin Sağnıç Dil Ödülünü 2008 yılında Kürt tarihçi ve dilbilimci Malmîsanij’a verdi.

Mehemed Malmîsanij’ın eserleriAraştırma-İnceleme: Kuzey Kürdistan’da ve Türkiye’de Kürt Gazeteciliği 1908-1981 (1981), Yüzyılımızın Başlarında Kürt Milliyetçiliği ve Abdullah Cevdet (1986), Said-i Nursi ve Kürt Sorunu (1991), Folklorê Ma ra Çend Numûney (Kürtçe, 1991), Abdurrahman Bedirhan ve İlk Kürt Gazetesi Kürdistan Sayı: 17 ve 18 (1992), Li Kurdistana Bakur û Li Tirkiyê Rojnamegeriya Kurdî (1908-1992) (Mahmûd Lewendî ile, 1992), Bitlisli Kemal Fevzi ve Kürt Örgütleri İçindeki Yeri (1993), Cızira Botanlı Bedirhaniler ve Bedirhani Ailesi Derneğinin Tutanakları (1994), Kırd, Kırmanc, Dımıli veya Zaza Kürtleri (1996), 

Kürt Teavün ve Terakki Cemiyeti ve Gazetesi (1998), Kurdiskt författarskap och Kurdisk Bokutgivning: Bakgrund, Villkor, Betydelse (1998, İsveççe), İlk Legal Kürt Öğrenci Derneği Kürt Talebe-Hêvî Cemiyeti (2002), Diyarbekirli Cemilpaşazadeler ve Kürt Milliyetçiliği (2004), Pîre û Luye-Weqfa Kurdî ya Kulturî Li Stockholmê (Kürtçe, 2004), Rindê Kincan Xo ra Dana (Kürtçe, 2004), Rindê Heywanan Nas Kena (Kürtçe, 2004), Rindê Baxçeyê Kaloyî de (Kürtçe, Mehmet Uzun ile, 2004), Rindê Vana Ê Min a (Kürtçe, Mehmet Uzun ile, 2004), Rindê û Keyeyê Xo (Kürtçe, Mehmet Uzun ile, 2004).

Şiir: Herakleitos (1988).

Sözlük: Zazaca-Türkçe Sözlük (1987), Ferhengekê Kirdkî-Pehlevkî-Kurmanckî (1997).

Sadeleştirme: Günlük Notlar (1922-1925) (Celâdet Âli Bedirhan’dan, 1995).

Paylaşın

Mehmet Aycı Kimdir? Hayatı, Eserleri

3 Mayıs 1971 yılında Adana’nın Saimbeyli ilçesine bağlı Değirmenciuşağı köyünde Mehmet Aycı, ilkokulu doğduğu köyde, ortaokulu Kozan’da bitirdi. Eskişehir TCDD Meslek Lisesini 1990 yılında tamamladı.

Haber Merkezi / Anadolu Üniversitesi İktisat Fakültesinden mezun oldu. Kamu-medya ilişkileri ve siyasal iletişim alanlarında çalıştı. Bir üniversitede “Demir Yolu Tarihi ve Gelişimi” dersleri verdi. Şiir dışında deneme ve portreleriyle de döneminin en üretken yazarlarından biri oldu.

Aycı, Mürekkep Ten adlı kitabıyla Türkiye Yazarlar Birliğinin 2007 yılı; Sonrası Şimendifer adlı kitabıyla da Edebiyat Sanat ve Kültür Araştırmaları Derneği ESKADER’in 2012 yılı “yılın en iyi deneme yazarı” ödüllerini aldı. Yağmurlu Perçem kitabı ise ESKADER’in 2016 “yılın şiir kitabı” ödülüne layık görüldü.

Mehmet Aycı’nın eserleri: Şiir: Mor Kitap (1. Baskı 1997; 2. Baskı 2010), Aşk Bir Deniz Rüyası (1. Baskı 1999; 2.Baskı 2010), Yakı (1. Baskı 2007; 2. Baskı 2008; 3. Baskı 2010), Derin (1.Baskı 2008; 2.Baskı 2010), Bağdat Kitabı (2010), Dil Gölgesi (2010), Bunlar Yazmaz Kitapta (2010), Yalnızlık Vergisi (2010), Aramadığım Günler (2010), Muhtasar Türkiye Tarihi (2011), Mesafe Ayarı (2013), Zeliha’nın Ön Dişi (2013), Portakal, Kuşlar… (2014), Yağmurlu Perçem (2016), Atlar Göçebe (2016), Yokluk Güzel Yalnızlık İyi (2016), Pazartesi Ayini (2016).

Deneme: Serkisof Ahbabım Olur (3. Baskı. 2006), Mürekkep Ten (2007), Zehirli Ağaçlar Albümü (2007), Kahvede Kürt Var mı? (2009), Bunların Hepsini Okudun mu? (2009), Şirazlı Bir Türk Dilber (2010), Biblo (2012), Sonrası Şimendifer (2012), Çarşaftan Kol Atmak (2013), Şehir Mektupları (2015).

İnceleme Araştırma: Nasreddin Hoca (3.Baskı 2006), Demiryoluna Hızlandırılmış İnfaz (2004), Nasrettin Hoca Fıkraları (2005), Nasıl Bir Kentin Lanetlisi Oldum? (2011).

Antoloji: İçinden Tren Geçen Şiirler (‘Mehmet Saim Değirmenci’ adıyla, 2005).

Derleme: Uçtu Ördek Viran Kaldı Gölümüz (2016).

Portre: İki Yüz (2015), Böyle Biliriz (2016).

Paylaşın

Kerim Korcan Kimdir? Hayatı, Eserleri

31 Ocak 1918 yılında Sakarya’nın Hendek ilçesine bağlı Aktefek köyünde dünyaya gelen Kerim Korcan, 9 Kasım 1990 yılında hayatını kaybetti. Kerim Korcan, İstanbul Karacaahmet Mezarlığına defnedildi. Kerim Korcan’ın asıl adı Abdülkerim Korcan’dır.

Çocukluk yılları Adapazarı’nda geçti. Bu yıllarda köyünün düşman işgaline uğraması nedeniyle ailesi Eskişehir’e göç etti. Savaş zamanı düzenli bir eğitim göremediğinden ilk eğitimine Demiryolları Çırak Okulu’nda başladı. Yoksulluk nedeniyle eğitimine dört yıl devam edebildi; daha sonra kahveci, dondurmacı, köfteci ve berber çırağı olarak küçük yaşta çalışma hayatına atıldı.

Aynı sebeple okula gidemeyen yazar, kendi imkânlarıyla düşünce dünyasını geliştirerek şekillendirdi. Gençlik yıllarında devrimci fikirlerle tanıştı, İstanbul’da Türkiye Komünist Partisi’nin üyesi oldu. Aynı zamanda TKP’nin Tophane Mıntıka Komitesi’ne bağlı bir hücrenin elemanı olarak görev yaptı. Diğer taraftan yazar, Küçükpazar’da Kitapsevenler adı altında bir dernek kurdu.

Yazar daima işçi sınıfının haklarını gözetti ve savundu. Ancak onun bu düşünceleri ve inandığı değerler, daha sonra yıllarca mahkûm edilmesine neden oldu. 1938’de siyasi polis tarafından gözaltına alınarak Donanma Kor Askerî Mahkemesinde isyan suçlusu olarak yargılandı ve on iki yıl hapse mahkûm edildi.

Kızı Sema Korcan’ın röportajında yer alan bilgilere göre Sinop Cezaevi’nde on yıl kaldıktan sonra serbest bırakıldı, ardından da askere alındı. 1950’de İstanbul’a gelerek burada marangozluk işi yapmaya başladı. 1953’te Zübeyde Hanım’la evlendi; bu evlilikten 1954’te Sabah, 1955’te Yıldız, 1956’da Sema adlı çocukları dünyaya geldi. Yazar, 1957 yılında Vatan Partisi yöneticiliğinden tekrar kovuşturmaya uğrayarak tutuklandı. İki yıl Sultanahmet Cezaevi’nde kaldıktan sonra 1959’da beraat etti.

İkinci tahliyesinden sonra, Kartal’da bir fabrika önünde ailesini geçindirebilmek için fabrika işçilerine peynir, ekmek, zeytin sattı ve tenzilatlı kitap satışı işini yaptı.

Kerim Korcan’ın eserleri: Linç (1967 Roman), Tatar Ramazan (1969 Hikaye), İdamlıklar (1970 Roman), Canlı Bayraklar (1971 Hikaye), Ter Adamları (1975 Roman), Dimirtof Geçiyor (1978 Roman), Patrona (1983 Roman), Ateşten Köprü (1988 Hatıra), Ey Gaziler (1989 Şiir), Harbiye Kazanı (1989 Hatıra), Ölüm Pusuda (1990 Hikaye), Acılar Çemberi (1990 Roman), Capon (1990 Hikaye).

Paylaşın

Orhan Koloğlu Kimdir? Hayatı, Eserleri

1929 yılında Konya’nın Kadınhanı İlçesi’nde dünyaya gelen Orhan Koloğlu 17 Nisan 2020 yılında İstanbul’da hayatını kaybetti. Orhan Koloğlu’nun tam adı Orhan Eşref Koloğlu’dur.

Konya’da ilkokulu bitirdi. Galatasaray Lisesinden 1947’de mezun oldu. İstanbul Üniversitesi Yüksek Gazetecilik Enstitüsünde öğrenim gördü ve 1964’te bitirdi. 1969’da Strasbourg Üniversitesinde “Fransız Basınında Türk 1470-1815” konulu teziyle doktorasını verdi. 1947’de gazetecilik mesleğine başladı. Birçok farklı gazetede muhabir, yazar ve yazı işleri müdürü olarak görev aldı.

1964 yılından itibaren Roma, Karaçi, Paris, Londra ve Beyrut kentlerinde basın temsilciliği yaptı. Almanya’da Milliyet’in basımını gerçekleştirdi. CHP Dışişler Danışmanı olarak çalıştı. 1974 ile 1978-1979 yılları arasında Basın-Yayın ve Enformasyon Genel Müdürlüğünde yetkili isim oldu. Bülent Ecevit’in döneminde genel müdürlük yaptı. 1978’den itibaren bazı üniversitelerin tarih ve iletişim fakültelerinde dersler verdi. Ayrıca Libya Al Fateh Üniversitesine doçent oldu.

Tarih ve sosyal bilimler alanı başta olmak üzere 90 kitap yayınladı. Koloğlu daha çok Osmanlı Ortadoğu’su üzerine çalıştı. Türk matbuat tarihi de araştırma konuları arasındaydı. Tarih ve Toplum ile Tanzimat’tan Cumhuriyete Türkiye Ansiklopedisi gibi yayınlarda makaleler neşretti. Tarih Vakfı’nın kurucu mütevellileri arasındaydı.

Koloğlu 1998’de daha verimli çalışabilmek için Darıca Huzurevi’nde yaşamaya başladı ve burada araştırmalarına devam ederek kitap yayınlamaya devam etti.

1987’de Gazeteciler Cemiyeti’nin açtığı “Basın Üzerine Araştırma” adlı programda “Basımevi ve Basının Gecikme Sebepleri ve Sonuçları” adlı çalışması ile 40. yıl ödüllerinde kazanan oldu. 1992’de İttihatçılar ve Masonlar adlı eseri ile Afet İnan Tarih Araştırmaları Ödülü, 1995’te Türk Çağdaşlaşması eseri ile sosyal bilimler dalında Sedat Simavi Ödülü ve 2000’de Burhan Felek Basın Hizmet Ödülü aldı. Aynı zamanda Yunus Nadi Ödülü kazandı.

Paylaşın

Leyla Berkes Onat Kimdir? Hayatı, Eserleri

30 Eylül 1942 yılında İzmir’de dünyaya gelen Leyla Berkes Onat, TED Ankara Koleji’nden 1961’de tamamladı. 1965’te Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih- Coğrafya Fakültesi, İngiliz Dili ve Edebiyatı Bölümünden mezun oldu.

Mezun olmasının ardından 1965-1968 arasında TÜBİTAK’ta sekreter ve aynı zamanda çevirmen olarak görev aldı. Kendi çabasıyla resim sanatına yönelen sanatçı, New York Art Students League’de ve Paris Ecole De Louvre ve Academie Julien’de misafir öğrenci olarak resim ve sanat tarihi eğitimini aldı. 1978’de ilk kişisel sergisini açtı.

1981-1982’de Ankara Sanatevi’nde resim öğretmenliği yaptı. 1982-1985 arasında Ankara Sanat Galerisinde resim öğretmenliğini yaparken diğer yandan galerinin yöneticiliğini üstlendi. Bununla birlikte Özkaynak Yayınlarının kurucu üyeliğini yapan sanatçı, 1986’dan itibaren serbest ressam olarak çalışmalarını sürdürdü.

Şiirleri ile yazıları 1964-1970 arasında Varlık, 1982’de Sanat Çevresi ve Türkiye Yazıları, 1983’te Somut, 1986-1987 yılları arasında Abece ve 1994’ten sonra bir yıl süreyle Sanat dergisinde yer aldı. 1962’den 1996’ya kadar TRT Radyosu için oyunlar yazıp çevirdi.

1991 yılında Devlet Tiyatrosu Opera ve Balesi Çalışanları Yardımlaşma Vakfı Çocuk Oyunları Mansiyon Ödülünü, 1992 yılında Kültür Bakanlığı Sinopsis Ödülünü, 1993 yılında Ankara Büyükşehir Belediyesi “Ankara’yı Seviyorum” konulu Senaryo Yarışması Ödülünü, 1995 yılında Kültür Bakanlığı Film Öyküsü Ödülünü, 1996 yılında ise TOBAV’ın düzenlediği yarışmada “Gerçekle Oyun” adlı sahne oyunu, beğeni toplayarak TOBAV Tiyatro Ödülüne layık görüldü. Buna ek olarak Radyo Oyunları Uyuyan De ve Yüzyıllık Öykü adlarına sahip eserleri de ödüllü yapıtları arasındadır.

Onat, şu an Edebiyatçılar Derneği, Dil Derneği üyesi ve Birleşmiş Ressamlar ve Heykeltıraşlar Derneği yönetim kurulu üyesidir.

Onat’ın ilk romanı Sorumlu Bulutlar 1992’de yayınlandı. Kitapta toplumsal ve sanatsal sorumluluklarını üstlenen sanatçı bir kadın ve onun çevresindeki insanların hayata bakış açıları tasvir edilmiş; sanatçı ile onun dışındakilerin dünya algıları ve bu algıların çatışması aktarılmıştır. Yazarın 2005’te yayınlanan son romanı Elma Dağı’na Kar Yağmış’ta ise kişilikleri açısından aralarında uçurumlar bulunan iki insanın, Prof. Nedim ve Eda, birbirlerini etkilemelerinin ardından hayatlarına yön verişleri yansıtılmıştır.

Onat’ın kendi hazırladığı kitapların dışında birçok çeviri çalışması da mevcuttur. 1986’da Kenneth Grahame’nin çocuklar için hazırladığı hikâye türündeki eserini Söğüt Ağaçlarındaki Rüzgâr adıyla çevirdi. Kadın, Cinsellik, Bağımlılık adlı çeviri yapıtı 1993’te basıldı. 1996’da İnsanlık Tarihine Yön Verenler adı altında Bilime Yön Verenler adıyla yedi biyografi serisinin Türkçeye çeviri çalışmasını yaptı.

Leyla Berkes Onat’ın eserleri: Söğüt Ağaçlarındaki Rüzgar (1986 Çeviri), Mitolojik Öyküler (1987 Derleme), İnsanlık Tarihine Yön Verenler-Bob Geldof (1987 Çeviri), İnsanlık Tarihine Yön Verenler-Albert Schweitzer (1988 Çeviri), İnsanlık Tarihine Yön Verenler- Lech Walesa (1989 Çeviri), İnsanlık Tarihine Yön Verenler-Martin Luther King (1989 Çeviri), İnsanlık Tarihine Yön Verenler-Maria Montessori (1990 Çeviri),

İnsanlık Tarihine Yön Verenler- Mihail Gorbaçov (1990 Çeviri), Sorumlu Bulutlar (1992 Roman), Bilime Yön Verenler –Margaret Mead (1992 Çeviri), İnsanlık Tarihine Yön Verenler-Eleanor Roosevelt (1992 Çeviri), Kadın, Cinsellik, Bağımlılık (1993 Çeviri), Bilime Yön Verenler – Louis Pasteur (1996 Çeviri), Bilime Yön Verenler – Galileo Galilei (1996 Çeviri), Bilime Yön Verenler – Thomas A. Edison (1996 Çeviri),

Bilime Yön Verenler – Johann Gutenberg (1996 Çeviri), Bilime Yön Verenler – James Watt (1996 Çeviri), Bilime Yön Verenler – Guglielmo Marconi (1996 Çeviri), İnsanlık Tarihine Yön Verenler-Abraham Lincolon 1996 Çeviri), İnsanlık Tarihine Yön Verenler- Teresa Ana (1996 Çeviri), İnsanlık Tarihine Yön Verenler-Nelson Mandela (1996 Çeviri), İnsanlık Tarihine Yön Verenler- Marie Curie (1996 Çeviri), Elma Dağı’na Kar Yağmış (2005 Roman).

Paylaşın

M. Fahri Oğuz Kimdir? Hayatı, Eserleri

1929 yılında Antalya’nın Gazipaşa İlçesi’nde dünyaya gelen M. Fahri Oğuz, 1979 yılında hayatını kaybetti. İlkokulu Gazipaşa’da, ortaokulu Antalya’da okudu ve Edirne İlköğretmen Okulu’nu bitirdi.

Hakkâri’de çalıştıktan sonra, Gazipaşa’ya tayin edilen M. Fahri Oğuz, şiirle girdiği sanat hayatına 1947 hikâleriyle devam etti.

Hikâyelerinde içli, duygulu ve gösterişsiz bir üslup sahibi olan yazar, halkın konuştuğu Türkçeyi kullandı. 1966 yılında “Yaşayan Ölüler” adlı hikâyesiyle, hikâye dalında ikincilik ödülünü kazandı.

M. Fahri Oğuz’un eserleri: Denize Düşen Taşlar (Hikaye 1972).

M. Fahri Oğuz’un ödülleri: 1967 Tercüman Gazetesi Hikâye dalı ikincilik ödülü.

Paylaşın

M. Necati Özsu Kimdir? Hayatı, Eserleri

1922 yılında İzmir’in Seferihisar ilçesine bağlı Ulamış köyünde dünyaya gelen M. Necati Özsu, 23 Eylül 1999 yılında hayatını kaybetti. İlkokulu doğduğu köyde okudu.

Kızılçullu Köy Öğretmen Okulu’ndaki öğrenimini yarım bıraktı. Köyünde çiftçilik ile uğraşarak hayatını sürdürdü. Üç çocuk babası. Yaptığı yağlı boya tablolar ölümünden sonra Seferihisar’da sergilendi.

Kendi olanaklarıyla Nasır adlı sanat dergisini 37 sayı çıkardı. Daha sonra çevre köylerdeki aydınlarla 6 sayı süren Saban adlı dergiyi çıkardı. Yazıları ve öyküleri Varlık, Hisar ve Çağrı dergilerinde yayımlandı. Tükenen Karanlıklar adlı öykü kitabı Kültür Bakanlığı tarafından 5000 adet basıldı.

M. Necati Özsu’nun eserleri: Bu Diyar (1955), Ana Katilleri (1958), Diken (1964), Doğa Özlemi (Şiirler, İzmir – 1995), Tükenen Karanlıklar (1998).

Paylaşın