Baha Önem kimdir?
12 Ekim 1945 yılında Gümüşhane’de dünyaya gelen Baha Önem, ilkokulu Gümüşhane’de, liseyi Erzincan’da bitirdi. Ege Üniversitesi Eczacılık Fakültesi’nden öğrenimini tamamlayamadan ayrıldı.
Haber Merkezi / Uzun yıllar özel sektör kuruluşlarında çalıştı. 1968 yılında İzmir’e yerleşti ve 1968 yılından bu yana İzmir’de yaşamaktadır. Lise yıllarından bu yana şiirle ve edebiyatla uğraşıyor. Şiirleri, öyküleri ve yazıları Ajans Türk, Çağrı, Defne, Dize, Dönüşüm, Edebiyat ve Eleştiri, Ilgaz, Kanat, Kıyı, Kuşakkaya, Şiir Sanatı, Varlık, Yelken vb. gibi dergilerinde yayımlandı.
Yapıtları; Uzak Güz, Sevginle Yaşıt
“Gitgide Öğreniyorum Kendimi”
Gitgide öğreniyorum kendimi: Çöl duruşluyum
ne kadar sulasam kuruyor diktiğim dal
Sevgim de öyle; bekleyişte buluyor direncini
bütün sözler eksiliyor, herşey kesilirken lâl
Tam isyan noktasında elimde açıyor gül
kanayan geçmişimin aynası sanki her fal
Çok zorladım kendimi ‘bir hiç’ olabilmek için
sonunda boyun eğdi içindeki serçeye kartal!
Biliyorum ıslak gözlerimi yüzümden saklamak boş
ah, bütün saatleri kurmalı yüzümü örten sakal
“Ses ve Duvar”
1/
Seni vuruyorum,
kabzası gül işlemeli silah elleri.
Sanki sonsuz duvarlar aramızda; sesim yankısız
yüreğim kardelenli dağların ıssız avcısı.
Yakmalıyım güneşe akan ırmakları
kalbim, sabırla yıkanmış bir deniz sancısı.
Gündoğumları ilk ışıklarını sana adamıştı
bunu yalnız ben biliyordum
yüzün duru ve inanılmaz aydınlıktı. Bana sordun:
Neden benim dünyama geldin? bilmiyordum.
Belki de hayat sokaklarındaki tek izdin
bir imbatın körfeze inen; her önüme
gelene sorduğum ve herkesin bir başkasına sorduğu:
-Adını aşrkılardan mı almış
-yoksa şehrin eline tutuşturan
bir nergis kokusu mu?
2/
Seni vurdum,
dediler “Ölümsüzlüğün adıdır o, bitmez…”
Düştüm kendime yabancı çığlıklarla yollara
bekledim gündoğumlarını, geçen mevsimleri
sarhoştum, günahımı sorguluyordu yokluğun
sesini duyuyordum, yansır gibiydi tüm duvarlara
ince kıvrımlı bir ecenin salınıp gezmeleri.
Derler ki sevginin evi bilinmez
o, bütün ovalarda, sonsuz uçurumlarda gezinir
hem coşturur içimizi, hem yaraya tuz basar
Sadece ayışığı aşkın ülkesine ışık tutar.
