İnci Aral Kimdir? Hayatı, Eserleri

27 Kasım 1944 yılında Denizli’de dünyaya gelen İnci Aral, halen İstanbul’da Çengelköy’deki evinde eşi Ali Gür ile birlikte yaşamaktadır. Aslen Alanyalı olan İnci Aral, Orman mühendisi babası Şahabettin Bey’in görevi sebebiyle dokuz yaşına kadar Denizli, Bolu ve Manisa gibi şehirlerde yaşamıştır, İstanbul’da büyümüştür.

Henüz otuz beş yani oldukça genç sayılabilecek bir yaşta babası felç geçirince Aral’ın hayatı tamamıyla değişmiştir. Bu durum bir bakıma ailenin parçalanışının başlangıcı olmuştur. Kısmi felç geçiren babası, duruma katlanamayarak kızının gözleri önünde intihara teşebbüs etmiştir. Bu trajik olayın üstünden çok uzun bir zaman geçmeden henüz kırk yaşındaki babası ikinci kalq krizini geçirerek vefat edince aile, Aral’ın Bursa’daki halasının yanına taşınmıştır.

Bursa’ya yerleştikten sonra annesi Ayfer Hanım, Orman İdaresi’nde kâtibe olarak çalışmaya başlamış, İnci Aral da İpekçilik Yokuşu’ndaki Yirmi Üç Temmuz İlkokulu’nda dördüncü sınıf öğrencisi olarak eğitimine devam etmiştir. Çelebi Mehmet Ortaokulu’na yakın bir evde kiracı olarak oturmuşlar. Fakat ne yazık ki bu durum da uzun sürmeyerek Ayfer Hanım, hayatın bu ağır yüküne dayanamayıp eşi gibi beyin kanaması geçirmiştir. İnci Aral, bu acıyı şöyle anlatır: “Yüksek tansiyonu ve migreni vardı. Tansiyon o yıllarda tedavi edilemiyordu. Annem de otuzbeş yaşında beyin kanaması ve felç geçirdi. Babamdan iki yıl sonra aynı nedenle annemi de kaybettim. Evimiz, yuvamız dağıldı”.

İnci Aral, on bir yaşında annesini de kaybedince onu Bursa’daki halası, kız kardeşi Sevil’i ise Muğla’daki halası yanına almıştır. Ağabeyi ise yatılı okulda okumaktadır. Böylece aile tamamen parçalanmıştır. Yazarın çocukluğunun bu üzücü travmaları, ilerleyen yıllarda kaleme aldığı edebi eserlerine de yansımıştır. İnci Aral, daha sonra, parasız yatılı olarak öğrenimini sürdüreceği Manisa Kız Öğretmen Okulu’na başlamış, orada edebiyata olan ilgisi daha da artmıştır. O günlerini şöyle anlatır:

“Manisa Öğretmen Okulu’nda okurken kentte çıkan ‘Spil’ dergisinde şiirlerim ve onlara çizdiğim desenler yayımlandı. Gene okul duvar gazetelerinin başköşesindeydim kuşkusuz. Kültür Edebiyat, Kitaplık Kollarının değişmez başkanıydım. MEB klasikleriyle dolu okul kitaplığına kendimi kilitleyerek saatler geçirirdim. Sonra, mektup yazmayı çok seviyordum. Ağabeyime, sınıf arkadaşım Zühal’e uzun mektuplar yazıyordum o sıralar”. Okulu bitirdikten sonra da Gazi Eğitim Enstitüsü Resim-İş Bölümü’nde yüksek eğitimine devam etmiştir.

Okuldan mezun olduktan sonra Samsun Kız Öğretmen Okulu’nda yirmi yıl sürecek olan öğretmenlik hayatına atılmıştır. İlk evliliğini gerçekleştiren yazar, Manisa’ya yerleşmiş ve burada on yıl kadar kalmıştır. Ne yazık ki evliliği sürdüremeyince 1974’te boşanmıştır. Bu ilk evliliğinden iki oğlu olmuştur. 1978’de İzmir, Bornova’da yedi ay öğretmenlik yapmıştır. Yine 1978’de ikinci evliliğini Ali Gür ile gerçekleştirmiş ve Ankara’ya yerleşmiştir.

12 Eylül döneminden önce Gazi Eğitim’de çalışmış, 12 Eylül’den sonra Bağdat Orta Okulu’na sürülmüş, burada da fazla kalamayarak geçici görevle Talim Terbiye’de resim öğretmenleri için sanat eğitimi programı hazırlayan bir komisyonda görev almıştır. Bir buçuk yıl süren bu görevinden sonra kadrosunun olduğu Bağdat Orta Okulu’ndan emekliye ayrılmıştır. “Sol düşünce” içinde yer alan yazar, 1980’den sonra takibata uğramış, 1982’de Cumhurbaşkanı hakkında dilekçe veren Aziz Nesin gibi sanatçı ve aydınlar arasında yer almış, “Dilekçe” davası olarak adlandırılan bu hukuksal sorgulama yazarın 1984’teki beraatıyla sonuçlanmıştır. İnci Aral halen İstanbul’da Çengelköy’deki evinde eşi Ali Gür ile birlikte yaşamaktadır.

İnci Aral’ın Eserleri: 

Öykü: Ağda Zamanı (1979), Kıran Resimleri (1984), Uykusuzlar (1984), Sevginin Eşsiz Kışı (1986), Gölgede Kırk Derece (2000), Anlar İzler Tutkular (2003), Ruhumu Öpmeyi Unuttun (2006), Unutmak (2008).

Roman: Ölü Erkek Kuşlar (1991), Yeni Yalan Zamanlar (1994), Hiçbir Aşk Hiçbir Ölüm (1997), İçimden Kuşlar Göçüyor (1998), Mor (2003), Taş ve Ten (2005), Safran Sarı (2007), Unutmak (2009), Sadakat (2010), Şarkını Söylediğin Zaman (2011), Kendi Gecesinde (2014), Sevgili (2017), Aşkın Güzelliği (2019), Yukarlarda En Uzaklarda (2021).

Anlatı: Anılar İzler Tutkular.

Deneme: Kan Günleri ve Nar Ağrısı (2016, Yazma Büyüsü (2018).

Otobiyografi: Küçükken Ne Olmak İstiyordu? (2019).

Ödülleri: 1980 Akademi Kitabevi İlk Kitap Öykü Başarı Ödülü Ağda Zamanı ile, 1983 Nevzat Üstün Öykü Ödülü Kıran Resimleri ile, 1992 Yunus Nadi Roman Ödülü Ölü Erkek Kuşlar ile.