Gültekin Emre Kimdir? Hayatı, Eserleri
31 Mayıs 1951 yılında Konya’nın Kongul Köyünde dünyaya gelen Gültekin Emre’nin asıl adı Gültekin Özkan’dır. İlk ve ortaöğrenimini Ankara Kubilay İlkokulunda (1963) ve lise öğrenimini Akşehir Lisesinde tamamladı.
Haber Merkezi / 1974’te Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Rus Dili ve Edebiyatı Bölümü’nden mezun oldu. 1976’da Sol Yayınlarında ve Onur Yayınlarında düzeltmenlik ve çevirmenlik yaptı, 1977-80 arasında Millî Kütüphane’de memur olarak çalıştı.
1980’de Almanya’ya gitti, öğretmen olarak çalıştı. SFB radyosunun Türkçe yayınlar bölümünde dokuz yıl çocuk programları hazırladı. Almanya’da yaşayan Türkler üzerine incelemeler yaptı, sergiler düzenledi. Berlin’de 1986-87’de on yedi sayı çıkan Parantez, 1994-98’de elli beş sayı çıkan Şiir-lik ve sadece iki sayı çıkan Melez dergilerini yayımladı.
Türkiye Yazarlar Sendikası, Edebiyatçılar Derneği ve Alman Yazarlar Sendikası üyesidir. Düşkuyusu adlı şiir kitabı ile 1991 Orhon Murat Arıburnu Şiir Ödülü; Taşı Sula dosyasıyla 1996 Ceyhun Atuf Kansu Şiir Ödülü’nü, Çınlama’yla Arif Damar Şiir Özel Ödülü (2010) ve Opus’la Yunus Nadi Şiir Ödülü’nü (2013) aldı.
1980’den beri Berlin’de, son yıllarda Berlin-Ayvalık arasında yaşayan ve bazı eserlerini Almanca yazan Gültekin Emre, evli ve iki çocuk babasıdır.
1973’te Köken dergisinde yayımlanan Gorki’nin “Kız ve Ölüm” şiiri, ilk şiir çevirisidir. “Sevinin Öyküsü” adlı ilk şiiriyse 1977’de Türkiye Yazıları’nda (Ankara) yayımlanmıştır. Şiirlerini, çevirilerini, yazılarını Yeni Ülke, Varlık, Gösteri, Yeni Düşün, Broy, Sombahar, Bahçe, Milliyet Sanat, Adam Sanat, Cumhuriyet Kitap, Akatalpa, Yaşasın Edebiyat dergilerinde yayımladı.
Gültekin Emre’nin şiirlerinde gurbet, sıla, keder, anne, baba imgeleri ve hatıralar önemli yer tutar. Şiirde yeni arayışlardan vazgeçmediğini “Biraz çetin cevizlik arıyorum şiirlerde. Görsellik de olsun istiyorum. Yeni söylemleri yeni şeyleri değişik formlarda ele almayı deniyrum zaman zaman” sözleriyle ifade etmektedir..
“Yazarak yaşayanlardanım ben” diyen Gültekin Emre şiirlerinin yanısıra pekçok antoloji hazırladı, birçok eser çevirdi. Son yıllarda çocuklar için de şiirler yazdı ve eserler çevirdi. Şiir üzerine düşünmekten ve şiir eleştirileri, şiir kitapları için tanıtım yazıları yazmaktan hiç vazgeçmedi. Berlin-İstanbul hattında Almanya’daki Türkler ve Türk edebiyatı hakkında araştırmaya devam etti, Almanca’dan Türkçeye çeviriler yaptı.
Gültekin Emre, Varlık dergisinde şiir günlükleri, çeşitli dergilerde ve internet sitelerinde şiir kitaplarına dair yazılar yazmayı sürdürmektedir.
Eserleri;
Şiir; Kurşunî Bir Siperde, Türkiye Yazıları Yayınları (1980); Bizsiz Gibi, Dayanışma Yayınları (1983); Gece Düşleri, Dağyeli Verlag/Frankfurt (1985), Aşk ve Minyatürler, Cem Yayınevi (1989), Düşkuyusu, Elyazıları Yayıncılık (1990) – Bu kitabıyla 1991 Orhon Murat Arıburnu Şiir Ödülü’nü aldı-; Siyaha Elveda, YKY (1993); Taşı Sula, Öteki Yayınevi (1998) – Taşı Sula başlıklı şiir dosyasıyla 1996 Ceyhun Atuf Kansu Şiir Ödülü’nü kazandı; Kanun HükmündeŞiir, Yön Yayınları (1999); Melez (seçme şiirler 2004-1997), Yom Yayınları (2005).
Yazarın öteki kitapları: Berlin’deki Türklerin izini sürdüğü 300 Jahre Türken an der Spree (Üç Yüz Yıldır Türkler Berlin’de) belgesel çalışmasının ilk cildini 1983’te Ararat Verlag (Berlin) yayımladı. Yarım Damla-Almanya’daki Türk Şiiri Antolojisi-, YKY (1993); Posta Şiirleri Antolojisi, Dünya Yayınları -Posta Kutusu dergisinin ilk sayısının eki olarak- (2003), Türk Edebiyatında Berlin, YKY (2003), Yol, Yolcu,Yolculuk Şiirleri Antolojisi, Kâmil Koç Otobüslerinin 80. kuruluş yıldönümü için hazırlandı (1986), Kardeş Fırtınalar (inceleme-eleştiri), YKY Kasım 2007.
Anı: Yitik Kent Ankara, Heyamola Yayınları, 2008.
