Muzaffer İlhan Erdost Kimdir? Hayatı, Eserleri
18 Eylül 1932 yılında Tokat’ın Artova İlçesine bağlı Çamlıbel Beldesinde dünyaya gelen Muzaffer İlhan Erdost, 25 Şubat 2020’de Ankara’da tedavi gördüğü hastanede hayatını kaybetti. Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesini bitirdikten sonra (1957) Ankara’da Pazar Postası (1957-1959) ve Ülke gibi dergilerde yazı işleri müdürlüğü yaptı. 1965’ten beri Sol Yayınları’nı yönetmektedir.
Haber Merkezi / Bir dönem hüküm giyen şair (1971), 1974’te Af Yasasından yararlanıp çıktı. Yayıncılığa kaldığı yerden devam etti. Kardeşi İlhan Erdost’un vefatının ardından adını, Muzaffer İlhan Erdost olarak değiştirdi ve İlhan İlhan adıyla bir kitap yayımladı (1985). İnsan Hakları Derneği Ankara şubesi başkanlığı yaptı (1989). Ankara’da kurduğu İlhanilhan kitabevini işletti.
Şiir, öykü ve yazıları 1950 yılından itibaren Hisar, Yeni Ufuklar, Seçilmiş Hikayeler; Kaynak, Mavi, Milliyet Sanat Dergisi, İktisat Dergisi, Mülkiye Dergisi, Yeni Düşün, Argos, Öğretmen Dünyası, Diyalog, Edebiyat ve Eleştiri, Bilim ve Ütopya, Folklor Edebiyat, Yön, Türk Solu, Yarın, Dost, Ülke, Papirüs, Bili ve Sanat gibi dergilerde yayımlandı. Bilim ve Sanat dergisinde “Ulusal Dil Bilinci, İlkel Birikim ve Köylülüğün Yoksullaşması”, Yarın dergisinde “Eleştiri Üzerine Bir İki Not, Gençlik ve Kültürü, İkinci Yeni Şiir Gericilik” ve Varlık dergisinde “Dergiciliğimizin Bugünü” gibi konuları ele aldı.
Tek sayı yayımlanabilen Açık Oturum adıyla bir dergi çıkardı (Mayıs 1955). Açık Oturum Yayınlarını (1958-1960) yöneten Muzaffer İlhan Erdost; Marx, Lenin, Stalin ve Politzer’den kitaplar çevirdi. “İkinci Yeni” adını yazılarında ilk kendisi kullandı. Bu nedenle “İkinci Yeni”nin isim babası olarak kabul edilir. Erdost; şiir, öykü, deneme ve eleştiri türlerinde yazılar yazdı. Türkiye İnsan Hakları Kurumunun (TİHAK) girişimci ve kurucu üyeliğini yaptı.
Muzaffer İlhan Erdost’un eserleri; şiirler, çeviriler, siyasi eserler olmak üzere üç temel başlık altında ele alınabilir. Bunların yanı sıra hikâye kitabı da kaleme alan Erdost’un, eserlerindeki temel konular; toplumsal sorunlar, Türkiye ve Osmanlı tarihi, tarım, faşizm ve demokrasidir. Havada Kalan Güvercin (1990) ile Havada Yanan Güvercin (2015), Muzaffer İlhan Erdost’un şiirlerini topladığı kitaplardır. Bu eserlerde şairin ele aldığı çeşitli konulardaki şiirler ile kardeşine duyduğu özlemi anlatan şiirler yer almaktadır.
Ey Karanlık Mavi Güneş (1990) ile Karanlık Kırmızı Güneş (2016) Erdost’un hikâye türünde kaleme aldığı yapıtlardır. Yazar, Ey Karanlık Mavi Güneş adlı kitabının başında üç ayrı öykü dönemi olduğunu, bu dönemlerin sonuncusunun ise 1980 sonrası olduğunu ifade etmektedir. Bunların yanı sıra deneme tarzındaki eserleri ve çevirileri ile edebiyata katkı sunan yazar, aynı zamanda çok sayıda siyasi ve tarihi yapıt üretmiştir. Türkiye Sosyalizmi ve Sosyalizm (1969), Türkiye Üzerine Notlar (1971), Kanı Kanla Yıkamak : İnsan Hakları ve Türkiye (1994), Faşizm ve Türkiye 1977-1980 (1995), Türkiye’nin Yeni-Sevr’e Zorlanması Odağında Üç Sivas (1996), Kuşatılmış Ülke Kuşatılmış Yazılar (2005) vd. gibi siyasi, eleştirel kitapları bulunan yazar, genel olarak sömürgecilik, azınlıklar, sosyalizm gibi konuları ele almıştır.
Erdost; Üç Şair Nazım Hikmet-Cemal Süreya-Ahmed Arif adlı eserinde Türk edebiyatının önemli isimlerini farklı bir bakış açısıyla yansıtmıştır. Eser üç bölümden oluşmakla birlikte Erdost, bu eserde şairlerin edebi kişiliğini ve genel olarak ele aldıkları konuları işlemiştir. Şiirin U Dönüşü adlı eser ise beş bölümden (Şiirin U Dönüşü, Tek Kişilik Düello, Şiir Kalbidir Yeryüzünün Şairler Arkadaşı, Şairler Kalbidir Yeryüzünün Şairler Arkadaşı ve İnsan ve İnsanlaşma) oluşmaktadır. Kitap Muzaffer İlhan Erdost’un şiirle ilgili yazılarından oluşmaktadır. (Kaynak: teis.yesevi.edu.tr)
