1887 yılında Bolu’da dünyaya gelen Ahmed Tayyar Çulha, 4 Nisan 1971 yılında Bolu’da hayatını kaybetti. İstanbul Darülfünun Ulum-ı Diniye-i Âliye Şubesinden mezun olmuş, Süleymaniye Medresesi’nden ihtisas beratı almıştır.
Bolu Yıldırım Beyazıd Medresesi’nde eğitimcilik, Bolu Sultanisi’nde Arapça öğretmenliği, Darü’l Hilafetü’l-Âliye’nin Bolu Şubesinde müdürlük yapmıştır. Bolu Müftüsü iken, 1919 seçimlerinde Bolu mebusu seçilmiştir. Bu meclisin 28 Ocak 1920 tarihli oturumunda kabul edilen Mîsâk-ı Millî bildirisinde imzası bulunan 121 mebustan biridir.
Meclis kapanınca Bolu’ya dönmüş ve Bolu Müdâfaa-i Hukuk Cemiyeti Başkanlığı yapmıştır. 1921 yılında kurulan Bolu Gençler Birliği Riyaseti’nin idare heyetinde o esnada Bolu’da öğretmenlik yapmakta olan Nazım Hikmet’le beraber görev almıştır.
1923 yılında yapılan İzmir İktisat Kongresi’ne Bolu’yu temsilen katılmıştır.[5] 1932 yılında açılan Bolu Halkevinde Sosyal Yardım şubesi başkanı olarak görev almıştır. 1937 yılında İstanbul’da yapılan İkinci Türk Tarih Kongresi’ne Bolu Halkevi delegesi olarak katılmıştır. 1969 yılında emekli olmuş, 4 Nisan 1971 tarihinde Bolu’da ölmüştür.
Ahmet Tayyar Çulha’nın çeşitli günlük gazete ve dergilerde yazı ve makaleleri yayınlanmıştır. Kur’an, ahlak, iman konularında yayınladığı dinî eserlerinin yanında bir de Fatih Sultan Mehmet’in hayatını anlatan Fâtih (1953) adlı tiyatro oyunu bulunmaktadır.
Ahmed Tayyar Çulha’nın eserleri: Fikarât-ı Hikemiyye (1912 Araştırma), İmam Hatip Kitabı ve Din Bilgileri (1944 Araştırma), Tanrı Yolcusu (1948 Araştırma), Emr-i Hak (Hak Emri) (1949 Araştırma), Fatih, Özyürek (1953 Tiyatro).
