İsmail Sivri Kimdir? Hayatı, Eserleri

15 Ocak 1927 yılında Manisa’nın Kırkağaç İlçesi’nde dünyaya gelen İsmail Sivri, 2 Ağustos 2007 yılında akciğer kanseri nedeniyle vefat etti. İzmir, Narlıdere Yukarıköy Mezarlığı’na defnedildi.

İzmir’de Mustafa Necati Bey İlkokulu, Dumlupınar İlkokulu, Gazi İlköğretim Okulu’nda okuyan Sivri, 1945’te Atatürk Lisesi’nden mezun oldu. 1946 yılında İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’ni kazandı (Röportaj 2012: 1). Üniversite yıllarında okurken bir yandan da çalışmak zorunda kalan Sivri, Millî Türk Talebe Birliği’ne katıldı. Girişken kişiliği sayesinde 1946-1948 yılları arasında Genel İdare Kurulu üyeleri arasında yerini aldı.

1951’de ise MTTB’nin Genel Sekreteri oldu. İsmail Sivri’nin Bâb-ı Âli muhiti ile yakın teması hayatının seyrini değiştirdi. Edebiyat Fakültesi öğrencisi olarak eski yazıyı bilmesi, gazeteciliğe geri dönüşü olmayan adımını atmasına vesile oldu. Gazeteciliğin yoğun çalışma mesaisi nedeniyle 1952’de fakülteden kaydı silindi. Bunun üzerine 1953’te askerliğini yapma kararı alan Sivri, 1954’te vatanî hizmetini tamamladı ve 1997’de çıkan bir afla döndüğü üniversiteden mezun oldu.

İstanbul’da Vatan, Tercüman, Havadis ve Yeni Sabah gazetelerinde çalıştı. 1960 yılında Abdi İpekçi tarafından İzmir’de Milliyet gazetesi büro şefliği teklif edilmesi üzerine İzmir’e yerleşti. Yoğun mesaisinin yanında yazmaktan, üretmekten de hiçbir zaman vazgeçmedi. Mesleğini çok sevmesine rağmen yakın arkadaşı Abdi İpekçi’nin suikastta öldürülmesi İsmail Sivri’nin 1980’de Milliyet gazetesi İzmir bürosu şefiyken emeklilik kararı almasına neden oldu. Emekli olduktan sonra mesleğinden kopmayan gazeteci-yazar 1998’den itibaren Milliyet’in Ege ekinde köşe yazıları yazdı. Aynı zamanda da yaklaşık on beş sene İzmir Gazeteciler Cemiyeti Başkanlığı yaptı. “Türkiye Gazeteciler Federasyonu Onursal Başkanı” seçildi.

1958’de konusunu daha çok hayat kaygısından uzaktaki çocukları işleyen hikâyelerden oluşan Yeşil Pancurlu Ev’i kaleme almıştır. İsmail Sivri’nin asıl yazar kimliğini oluşturan eserleri ise çocuklar için yazdığı kitaplarıdır. Çocukları sevmesi, çocukları yarının umudu olarak görmesi onu çocuk edebiyatına yöneltmiştir. Karınca Dostlar, Yürekli Kaplumbağa, Kavanozda İki Balık, Leylekler Gelirken, Beş Kardeşler Masalı, Yaz Biterken, Çoban Köpeği adlarındaki çocuk hikâyelerini ve romanlarını yazmıştır. Bu kitaplarını kaleme alırken de kendi çocukluğunun geçtiği Kırkağaç günlerine, mekânlarına yer vermiştir.

1980’li yıllarda, çocukların Atatürk’ü sevmesi ve tanımasını üzerine düşen bir görev bilerek, Atatürk’ü çocuklara, çocuk dilinden tanıtmaya çalışmıştır. İsmail Sivri’nin yine çocuklar için hazırladığı Nasrettin Hoca dizisi vardır. Türk kültürünün önemli miraslarından Nasrettin Hoca, Sivri için çok özel bir yere sahiptir. Onun kişiliğinden ve yazılarından çok etkilenmiştir. Hatta kendisini Nasrettin Hoca’nın çağdaş ruhu olarak görmektedir.

İsmail Sivri, çocuk dizisi eserlerinin dışında Gözcü gazetesinde “Geçmiş Zaman Olur Ki”, Milliyet Ege gazetesinde “Bizim Köşe” başlıkları altında köşe yazıları yazmıştır. Toplandığında hacimli bir kitap oluşturacak kadar köşe yazısına sahiptir.

İsmail Sivri’nin eserleri: Öykü: Yeşil Pancurlu Ev (1958).

Çocuk romanları: Yaz Biterken (1997), Beş Kardeşler Masalı (1996), Leylekler Gelirken (1994), Kavanozda İki Balık (1991), Yürekli Kaplumbağa (1983), Karınca Dostlar (1972).

Çeşitli çocuk kitapları: Atatürk Çocukları (1999), Nasrettin Hoca: Fıkralarıyla Yaşam Öyküsü (1998), Nasrettin Hoca: Son Yılları (1996), Nasrettin Hoca Akşehir Kadısı (1992), Nasrettin Hoca: Mahalle Okulu (1987), Çocuklar İçin Atatürk Kitaplığı Dizisi (12 Kitap, 1981-82), Atatürk Çocukları Çok Severdi (şiirler, 1979), Nasrettin Hoca: Gençlik Yılları (1979), Nasrettin Hoca (1977).

Diğer eserleri: Gazetecilik Okulu Öğrencilerine Haber Tekniği Dersleri (2 cilt, 1971), Eski ve Yeni Ramazanlar (A. Nihat’la, 1958), Türkiye Okullar Rehberi (1958).