Tarık Günersel kimdir? Hayatı, Eserleri
27 Haziran 1953 yılında İstanbul’da dünyaya gelen Tarık Günersel, Kadıköy Maarif Kolejinde okurken kazandığı AFS Uluslararası Bursu ile liseyi ABD’de bitirdi. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi İngiliz Dili ve Edebiyatı Bölümü mezunu. İngilizce öğretmenliği ve çevirmenlik yaptı.
Haber Merkezi / 1982-86 yıllarında Aramco Suudi Arabistan’da çalıştı. Gülseli İnal ile “Şiir Uzayı Labratuarı”nı kurdu. 1991 yılında dramaturg olarak İstanbul Şehir Tiyatrolarına girdi. Tarık Günersel, tiyatro oyunculuğu yanı sıra çok sayıda film ve dizide de rol almıştır.
Şiirleri 1976’dan itibaren Birikim, Oluşum, Varlık, Adam Sanat, Sanat Olayı, Gösteri, Adam Öykü, Sombahar, Yeni Biçem, Milliyet Sanat, Ludingirra, Yazko-Edebiyat vd. dergilerde yayımlandı. Bazı şiirleri Kanada, Amerika ve Fransa’da yayımlandı. Görsel şiir, somut şiir ve lettrist şiir örnekleri verdi. Talat Halman, World Literature Today’de onun “getirdiği yenilikler edebiyatın kurulu düzeni tarafından direnişle karşılan”dığını yazdı. PEN Yazarlar Derneği ile Edebiyatçılar Derneği üyesidir.
Eserleri;
Şiir; Otmopili’de Akşam, Planlar Kalıntı Olduğu Zaman, Muhafızgücü: 1 Hayalgücü: O (şiirler ve yazılar), Zaman Denen Oyuncak
Aforizma: Uzay Bilinci
Anı: Değişen Suudi Arabistan, Kumlaşmak: 12 Eylül Dönemi, Aramco Arabistan Anıları
Oyun: Ali Baba ve Kırk Haramiler (opera metni), İtiraf; Büyüsayar, Mim Oyunları, Mavi Nokta Oratoryosu Librettosu, Yaşasın Delilik, Yarım Bardak Su
Öykü: Bir Geçiş Toplumu, Bedenlere İnanır mısınız?
Çeviri: Godot’yu Beklerken (S. Beckett’ten), Popcorn (B. Elton’dan), Mr. Peters’ın Bağlantıları (A. Miller’dan)
“Günbatımı”
Ciğerlerimde Chicago’nun kara endüstri tozları hâlâ,
yolun sonuna doğru otobüsün dinç bir mart sonu
buğulu penceresinde kırmızı kanaryalar gördüm;
ufukta oynaşarak yitiyorlardı.
Dudaklarında ilkyaz tohumlarıyla delikanlı bir yel. Yorulan kanatlar, durulan gökyüzü.
bu günbatımında bir İstanbul eksikti.
ne demek istanbul eksik olur mu öyle şey
olur mu siz söyleyin serseri yağmurlar zehir
yağmurları umut açları ikiyüzlü topraklar siz
söyleyin biç eksik olsun olur mu İstanbul
gitmeli gidip getirmeli
gidip görmeli işitmeli dokunmalı tatmalı
koklamalı duymamalı
gidip sarmalı uzanan dost kollar ve
minareleri ve yoksul tepeleri
boğaza karşı ayılıp
bağıra bağıra ağlamalıyım
gözaltlarımda Chicago’nun korkak intihar rengi.
gitmek istiyorum.
anamın bereketli ellerinden öpmek istiyorum.
ilkyaz Sheboygarı’a nazlandı bu yıl;
Hasret beni bağlamadı hiç bu kadar.
“Kutlama”
Kutlarım; başardın
Doğum sancılı oldu
Doğurdun yokluğumu
Kutla, uzak bir odada
beni unutuşunu
Kutla beni: elimden geleni yaptım
Yıpranma diye; baktım
Uzaklaşıyordu sesin; bıraktım
Kutlayalım birbirimizi; başardık
İşte her şey normal şimdi
Yağmurda belirsiz bir yara izi
