Orhun Basat Kimdir? Hayatı, Eserleri
1943 yılında Düzce’nin Akçakoca İlçesi’nde dünyaya gelen Orhun Basat, ir memur çocuğu olarak, hemen hemen her sınıfı ayrı bir ilçede ya da ilde okuyarak liseyi bitirdi. Erzurum, Atatürk Üniversitesi, Ziraat Fakültesi’nden mezun oldu.
Haber Merkezi / Askerliğini Yd.Sb. Teğmen olarak Kırklareli’nde tamamlayan Orhun Basat, yirmi iki yılı aşkın süredir basın sektöründe çalışıyor. Avustralya’da işçi olarak da çalışan Orhun Basat, evli ve iki kızı var.
Eserleri;
Acılar Gece Gezer
“Ben sustum/konuşan intihar(ım) dı”
Mermisi namluya sürülmüş
bir tabancadır, yalnızlık..
İntihar, tetikte nöbettedir..
Bir tavşan kadar doğurgan ölümlere,
tek başına çalınan bir beste
ve her yerdedir..
Bir hücreye dönüşen gecede,
sıkışan yürekte,
tutulan nefeste, duyulan her seste
ve kadehlerdedir.
Bin türlü şekilde,
ama nedense hep gri renktedir.
Bir dokunuş kadar uzakta
sırıtkan siyahlar beklemektedir..
Yalnızlık…
Ölümün göbek adı..
Parmak, tetikle sevişmektedir..
“Çizgi”
Koyu kahve kıvamında acılar ,
uyku katliamında .
Acılar gece gezer , dostum :
bir kurşun gibi
silik bir çizgi çizip geceye ,
gecenin Vietnam`ında ..
Sen hiç vurulmadın mı ?
“Gamzeli Şiir”
1
Zıbınına bir nazarlık gibi takılmış düşlerini,
günahlarını ve ay çukuru gamzesini
– para üstü bırakır gibi –
masada bıraktı kadın.
Peşinden sürükleyip bulutları, yürüyüp gitti..
Yağmurlara gebe gökyüzünde bıraktığı tadın,
farkına varmaksızın ..
2
Bir martının beyazı eridi rakının buzunda
ve geri kaldı zaman..
Gamzelerinden kanayan
bir gece daha örtüldü gecenin üstüne.
Yüreksiz bakınca anlaşılmayan..
3
Gamzene ve sana yazılacak, iki borç şiirdi istediğin,
iki şiir demeseydin,
kaç şiir yazılırdı, kim bilir.?
Kabahat senin..
“Bahar monologları”
1
Acemi günlerinden biriydi yazın,
yürekler tam yeşillenmemişti,
damarlarımda sevdanın filizleri,
yüreğimde, yalnız gecelerin üşümeleri,
ve sıcak gölgesi yalnızlığımın
kavuruyordu değdiği yeri..
Ölen bahardı..
2
Yalnız alınlarıyla değil,
tüm vücutlarıyla secde etmiş yılanlar
kasımpatıların gölgesinde, namazdaydılar.
Gözleri biraz ötelerindeki serçelerde.
Namazdayken bile yılandılar.
3
Sıranın sonundaki karanfil, aşıktı baştaki karanfile
kavuşabilmekten yana umutsuz,
uykusuz ve susuzdu.
İlk yaprağını dökecek kadar..
4
Ve sanki kışlar bir daha gelmeyecekmiş gibi geri,
başı dik, gururlu ve gökyüzüne uzanmış,
ölümden uzaktı, parkların beyaz çiçekleri..
Ne kadar saftılar..
