Volkan Odabaş kimdir? Hayatı, Eserleri
1981 yılında Ordu’nun Fatsa İlçesi’nde dünyaya gelen Volkan Odabaş, ortaokul ve liseyi farklı kentlerde okudu. 19 Mayıs Üniversitesi Türkçe Öğretmenliği Bölümünden 2013 yılında mezun oldu. 2014 yılında Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Türk Dili ve Edebiyatı bölümünde yüksek lisans eğitimini tamamladı.
Haber Merkezi / Halen memleketi Fatsa’da yaşayan Volkan Odabaş, Fatsa Şehit Binbaşı Ümit Karamustafa Ortaokulu Türkçe öğretmeni olarak görev yapmaktadır.
Volkan Odabaş’ın yayımlanmış 4 kitabı vardır. Bunlardan ikisi şiir, bir tanesi ise deneme ve diğeri de araştırma türündedir. Volkan Odabaş’ın ilk şiiri Varlık dergisinde yayımlandı. Daha sonra Mor Taka, Mühür, Patika,Yazılıkaya, Dize, Kertenkele, Yolcu gibi çeşitli dergilerde şiir ve şiir üzerine yazıları yayımlandı, yayımlanmaktadır. Yeniden Bağışlayalım Yağmuru adlı ikinci şiir kitabında farklı konularda yazdığı şiirleri yer alır.
Şiirlerini hece vezniyle, nadiren de olsa serbest vezinle yazan Odabaş, aşk, hasret, doğa sevgisi ve sosyal konuları şiirlerinde işler. Dursun Ali Akınet’in Şiirlerinde Söz Varlığı (2019) adlı inceleme kitabında; yaşayan halk ozanı Dursun Ali Akınet’in hayatı ve şiirlerini ele alır. Sözcüklerin Sonsuz Yası (2012) adlı kitabında; şiir sanatının özellikleri, etkileri ve şiir yazımı hakkında çeşitli dergilerde yazığı deneme yazılarını toplamıştır.
“Akşam Defteri”
göçmekte şimdi, ruhumdaki yolsuz kervan;
dili bağlı, susuz ve öksüz bir akşamdan.
ne yana dönsem, karanlığın uğultulu sesi;
yüzümü n yalazına değer, bakışın aynalarından.
gövdem, ormanını yitirmiş bir ağaç;
ağır yaprak kokusu bırakıyor odalara.
‘toprağı üşür mü yalnızlığın?’ dedi tohum ve ‘beni saç!’
büyür bizle yazgı, bir ad olur belki alınlara.
akşamı okuyoruz o rüzgardan, hiç durmadan;
şiire batan bir kitapta inandığımız kutsal söz.
ne kadar göçsek de, kararmaktan solmuş akşamdan;
bize kalan harftir!başka bir şey değil, boş sayfalardan.
“Hüznün Düşü(şü)”
hüzün,
”kurutulmuş gül mevsimi’dir”
şarin.
açar,şiirin bahçesinde;
h a r f h a r f
d i z e d i z e
zamanını ünlerken
sesin.
söz,
-yollara durduğumuz-
giz.
tinine giyinmiştir
imgenin.
ve gül,
acısına merhem olmuştur
hüzne düş
e
n
i
n.
