Ayla Oral Kimdir? Hayatı, Eserleri

Şiirlerinde “kadın ruhunun kendine özgü heyecanlarını yansıttığı, dünyanın giderek duyarsız hale gelmesinden yakındığı, özgün buluşlarla, renkli deyimlerle örülü yalın bir dil kullandığı ve özgün buluşlarla şiirimize romantik bir egzotizm kattığı” değerlendirilmesi yapılan Ayla Oral, 1938 yılında İstanbul’da dünyaya gelmiştir.

Ayla Oral’ı yaş öyküsünün birçok noktası hala belirsizliğini korumaktadır. Eğitim hayatına nerede başladığı bilinmese de Kandilli Kız Lisesi’ne eğitim gördüğü ve buradan mezun olduğu bilinmektedir. Üniversite eğitimini alabilmek için Kanada’ya giden Ayla Oral, burada  Kanada Toronto Üniversitesi Psikoloji Bölümü’nde eğitim görmüştür.

Hayatının her döneminde edebiyata ve sanata büyük ilgi duyan Ayla Oral henüz lise yıllarındayken şiir yazmaya başlamış, yazmış olduğu şiirlerle birçok kişinin beğenisini kazanmıştır. Yaşadığı dönemin en büyük gruplarından olan Hisarcılar’ın yazmakta olduğu Hisar adındaki dergide yazmış olduğu şiir, deneme ve eleştirilerini yayınlamıştır. Kanada’da geçirdiği yıllarda İngilizceyi kullanarak yazmış olduğu şiirler olduğu da bilinmektedir.

Amerika’da yayınlanmakta olan ve gurbetçilere hitap eden Türk Evi adındaki gazetede de yazar olarak çalışan Ayla Oral, dil bakımından anlaşılır ve sade bir yapı kullanmıştır. Şiirlerinde serbest ölçüyü kullanan Ayla Oral zaman zaman hece ölçüsünü kullanarak da şiirlerini yazmayı başarmıştır. Ayla Oral yaşadığı dönemdeki sayılı kadın şairlerden olması sebebiyle simgeleşmiş bir edebiyatçımızdır.

Gönül Çeşmesi

Akşamın dökülen gülleri suda
Çapkın yıldızların elleri suda
Dolunay gelindir telleri suda
Gündüz sustun gece söyle gönül çeşmesi

Sonsuzca köprüdür dağ, tepe, bayır
Irmaklar düşünür pınarlar uyur
Susayan ruhları sesinle doyur
Gündüz sustun gece söyle gönül çeşmesi

Hep sana uzanır gölgeden yollar
Üzgün bulutlara özlemin dolar
Gözüne değmeyen çiçekler solar
Gündüz sustun gece söyle gönül çeşmesi

Silinsin bu akşam dünyanın pası
Yeniden tutuşsun kalbin yarası
Dolsun şairlerin sihirli taşı
Gündüz sustun gece söyle gönül çeşmesi

Bitmeyecek

Çok şey var anlatacak, söyleyecek
Bu şiir bitmeyecek…
Bitmeyecek sana adanan
Narçiçeği gülüşler
Gönül rengindeki günbatışları
Rüzgardaki ürkek öpüşler
Yağmurdaki kalp atışları…

Bitmeyecek içimde sana yanan
Karanfil yürekli, zambaktan kızlar
Ay ışığındaki ölümsüz şarkı
Gönlümü gönlüme çizen yıldızlar
Çok sey var anlatacak, söyleyecek
Mevsimler yetmeyecek
Yetmeyecek zaman…
Dünyalar göçecek bir bir
Kaç ömür geçse de aradan
Bitmeyecek bu şiir.

Paylaşın

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir