Özkan Satılmış Kimdir? Hayatı, Eserleri
28 Ekim 1986 yılında Ankara’da dünyaya gelen Özkan Satılmış, Dokuz Eylül Üniversitesi Sahne Sanatları Bölümü Dramatik Yazarlık Ana Sanat Dalı’nda öğrenim gördü. Sevilay Hanım ile Hayati Satılmış’ın oğludur.
Haber Merkezi / Özkan Satılmış’ın şiirleri ve söyleşileri Ada (Samsun), Akatalpa, BH Sanat, Denizsuyukasesi, Dize, Eliz Edebiyat, Eski, Ihlamur, İle, İmgelem, Kitap-lık, Mavi Liman Mor Taka, Mühür, Patika, Ünlem, Varlık, Yazılıkaya vb. gibi dergi, fanzin, gazete ve eklerinde yayımlandı/yayımlanıyor.
Eserleri:
Şiir; Şiir Koy Alnıma (2009, Komşu Yayınları: 41, Şiir: 37, İst., 56 s.)
Ödülleri: Adnan Yücel Şiir Ödülü (ikincilik), Ali Rıza Ertan Şiir Yarışması (Başarı), Attila İlhan Şiir Ödülü (üçüncülük), Bodrum 5. Gençler Arası Şiir Yarışması (birincilik), Dize Şiir Ödülü (birincilik), Doğan Şadıllıoğlu Şiir Yarışması (birincilik), Salah Birsel Şiir Ödülü (ikincilik), II. Yunus Emre Şiir Yarışması (üçüncülük), “21.yy. Hayyamları Aranıyor” şiir yarışması (birincilik) “Şiir Koy Alnıma” adlı dosyasıyla 2008 Memet Fuat Genç Şiir Ödülü’nü aldı.
“Bakaç”
Vapur size binmişti, martılar size
Bir parlak dili konuşuyordunuz
Saatiniz gece yarısını ısırmıştı kıyıda
Tuzlu bir adam dövüyordu taşları
Oysa sizin kulağınıza çiçekler doluyordu
İçeri taşıdım gözlerinizi
Karanlığın göbek deliğine
Damarlarınızı sıvadı bir kaplan dişleriyle
Kanınızı kovaladı
Körlüğü hızla yoldunuz lambadaki
“Öncü rengi”
annem nisanın biriydi hep
babam her ayın otuz ikisi
saksılar sahiplendi beni
saksılar: dünyanın en aydınlık yeri
bÜyÜmek gelişen bir omurga yangını
yağmalanmak iyidir
her vuruluşumda şiir kaldırır alnımı
cevizden bir kadını bekliyorum
gelse, şehrin yapışkan metalini yarsak
o zaman masal takardım öcülerin rengine
ışıkla yontmama gerek kalmazdı ödümdeki volkanı
hep terlerdi bayram sabahları
soğuk güller yıkardı derimin içini
hiç susmazdı ömür kağıdım.
“Sevda mermeri”
Sana açılıyor çiçeklerim
Kasığındaki süsenin gölgesinde duruyorum
Sesin zeytin topluyor, sesin ilk anahtar tanrımı kilitlemeye
Göğsüm, süt yanığı.
kaşısam, bir ırmak ters dönüyor
kaşısam, küsüyor kurt elmasına
Bir sandalyedeyim, her ayağı sevda mermerinde
Dil uzatsan, dağılıyor damak.
sözcükler; güneşsiz, kadınsız, dalsız,
narçiçeksiz …
sanki yüreğin başka bir evrenden,
avuç içleriyle gül yaratanlardan
yüreğim senin, ilk insandan bu yana.
