14 Kasım 1940 yılında İstanbul’da dünyaya gelen Eray Canberk’in tam adı Mehmet Eray Canberk. Akay Tekhan, Aydın Ergü, Gülsüm Talay, Güngör Songür, Işık Horasanlı, Mehmet Eray, Mehmet Tuncay adlarını da kullandı.
Haber Merkezi / Haydarpaşa Lisesi (1958), İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi (Yüksek Öğretmen Okulu) Fransız Filolojisi (1964) mezunu. 1964-68 arasında serbest çevirmenlik yaptı. Bir süre ilkokul öğretmenliği yaptıktan sonra yayımcılığa başladı.
1968-69 May Yayınlarında yayın yönetmenliği, 1969-75 arasında Safaköy, Sakarya Cevizli ilkokullarında öğretmenlik, 1976-82 arasında yayıncılık, 1982-88 arasında Habora Kitabevi, May Yayınları, Hürriyet gazetesi, Gözlem Yayınları, Yılgör Basın Yayın Dağıtım, Arkadaş Makine Kimya, Grolier, Ar Basın Yayında çevirmen yazarlık, sözlük ve ansiklopedi madde yazarlığı yaptı. Afşar Timuçin’le kurduğu Kavram Yayınevi’ni yönetti. Çeşitli genel kültür ve edebiyat ansiklopedilerinde biyografisi yer aldı. Türkiye Yazarlar Sendikası üyesidir.
Eserleri;
Şiir; Kuytu Sularda (1969, yeni şiirleriyle 1979), Yüreğin Burkulduğu Zaman (1983), Eskimiş Yalnızlığa (toplu şiirleri, 1992), Ebrular (1997), Kuytu Sularda Zaman (seçme şiirler, 2006).
Deneme, eleştiri, antoloji; Şiir ve Şair Üzerine Aykırı Düşünceler (1992).
Derleme; Çağdaş Vietnam Şiiri (1967), Sevda Türküleri (1982), Türk Yazınından Seçilmiş Yergi Şiirleri (1993), Dünya Aşk Şiirleri Antolojisi (1994), Yürek ki Paramparça (C. Süreya’nın çeviri şiirleri, 1995), Çağdaş Çin Şiiri (1996), Çağdaş Türk Edebiyatından 199 Şairden 199 Şiir (M. Celâl ile, 1998), Çağdaş Dünya Şiiri (C. Çapan, E. Alova ile, 1998), Nobelli Şairler Antolojisi (2000).
Çeviri; Şeytan ve Yüce Tanrı (1964) – Gizlilik (J. P. Sartre’dan; daha sonra Duvar ve Bir Şefin Çocukluğu adlarıyla, 1967), Şiirler (Mao Çe Tung’dan, 1966), Dört Yüz Darbe (M. Mousey-F. Truffaut’dan, 1967), Yaşlılık (S. de Beauvoir’dan, O. Canberk ve M. A. Kayabel ile, 1970), Pardayanlar (M. Zévaco’dan, 1971), Patrona Bir Paket Kadın (A. Buchwald’dan, 1973), Davulcular (R. Zimnik’ten, 1975), Bizim Sınıf (1978) – Oburiks ve Şirketi (1997) (Goscinny’den), Brahms’ı Sever misiniz? (F. Sagan’dan, 1977), Piç (V. Leduc’ten, H. Demirhan ile, 1977), Küçük Trampetçi (A. Gaydar’den, 1978), Geleceğin Hikâyeleri (J. London’dan, 1981), Yaşlı Adam ve Deniz (E. Hemingway’den, 1981), Seçme Şiirler (A. Machado, A. Özer ve V. Başaran ile, 1994), Büyük Sahtekârlar (1994) – Karşı Ansiklopedi (Cavanna’dan), Seni Öylesine Düşledim-Seçmeler (R. Desnos’dan, 1994), Seçmeler (1995) – Kesintisiz Şiir (1997, P. Eluard’dan), Honoré de Balzac (1996) – Hemingway-Leoparın Ölümü (1996, J. Dufaux’dan), Mozart ve Cazanova (1996) – Gauguin ve Van Gogh (1996, D. Matena’dan), Red’in Çocukluğu (J. Léturgie’den, 1998), Devenin Söylediği (T. B. Jelloun’dan), Japon Efsaneleri (F. Challaye’den).
“Ayrılık türküleri”
doğduğum yerden kopup
doyduğum yere vardım
her şeyimi unutup
yarama tütün sardım
selam benden eşe dosta
karım yorgun oğlum hasta
sızlayarak kapandı
görünürdeki yara
gurbet yeni dert açtı
acı kattı acıma
turna değil yardan haber getiren
heves değil beni sizden ayıran
hemşeriyiz belki de
özlemimiz de yanı
gelmişiz yaban ele
alın teri kolay mı
beyaz mendil sıla gibi koynumda
işsizliğin zalim ipi boynumda
“Ebrular”
107.
Özlem ateşiyle
dağlanan yürekti.
Sağaldığı suda
(can bulduğu)
kavrulmak neyin nesi?
108.
Gelir yer eder, birden,
oysa ne kadar uzaktı,
geçmişte, dip köşede,
-ölümlerden ölüm beğen-
109.
-Güz yakın.
-Evet! Yarın değil, öbür gün!
-Belki daha da yakın!
-Evet… İçimizde!
“İçten içe”
sevdam seni durmadan
can evinde yeşertir
çiçekçe ve çocukça
sıralı sırasız ikide bir
nice yıkım nice ılgar
geçer iz bırakarak
nice geç kalmış bahar
acımıza eklenir
çocukları da alan
ölüm sıra beklemez
yara üstten kapanır
sızı içerden dinmez
ölüm yıkım ve sevda
yaşamakla başa baş
başlangıç belli belirsiz
bitim belirli nokta
