Serkan Ozan Özağaç kimdir? Hayatı, Eserleri

26 Temmuz 1981 yılında Hatay’ın İskenderun İlçesi’nde dünyaya gelen Serkan Ozan Özağaç, günümüz şiirinin önemli genç şairlerindendir. İlk ve ortaöğrenimini İskenderun’da tamamlayan şair, sırasıyla Marmara Üniversitesi, Anadolu Üniversitesi, Université Lumieré Lyon 2 ve Paris’te Sorbonne’da öğrenim gördü.

Haber Merkezi / Fransa’daki öğrenimini yarıda bırakarak İstanbul’a geri dönen Özağaç’ın ilk şiiri 2000 yılında Milliyet Sanat dergisinde yayımlandı. Ardından Varlık, Kitap Zamanı, Türk Dili, Sanat Adam, Uç, Ada, Güzel Yazılar, Kitap-lık, Yasakmeyve ve Granada gibi dergilerde şiir ve yazılar kaleme aldı. İlk şiir kitabı Ağrılar, 2003 yılında C Yayınlarından çıktı. Serkan Ozan Özağaç’ın yayımlanmış şiir kitaplarının yanı sıra editörlüğünü yaptığı kitaplar ile bir çeviri kitabı bulunmaktadır.

İlk şiir kitabı olan Ağrılar Kitabı (2003) ile edebiyat dünyasına hızlı bir giriş yapan Serkan Ozan Özağaç, 2012 yılında Gül Ayetleri adlı şiir kitabını 2015 yılında ise Marie Sophie adlı şiir kitaplarını yayımlar. Şairin ilk yapıtı olan Ağrılar Kitabı (2003); acı çekme motifinin kutsal kitaplardan, Batı şiirinden ve geleneksel/ modern Türk şiirinden gelen geniş bir birikimle yeniden yorumlanması bağlamında dikkat çeker.

Serkan Ozan Özağaç’ın edebî kişiliğinin oluşmasında Baudelaire’in etkisi vardır. Şairin ifadesiyle ‘hayatın bir ıztırap deryası olduğu gerçeğine’ Baudelaire’i okuyarak vâkıf olur. Serkan Ozan Özağaç’ın Marie Sophie adlı şiir kitabında şiirler birbirinin devamı niteliğindedir. Eserde genç şair, Marie Sophie’yi varlıktan çok yokluktan meydana gelen ya da mahiyetinin yokluk olmasını arzuladığı bir kadın olarak tasvir eder.

“Derin Yazgı”

Duvarlar, korkular, bu soğuk odaların uzağında
Bir bahçe durur, sessiz! Rüzgarı hayalimize düşen
Gideriz… Yol alır birden Aşk’lar yeni iklimlere
Kimin kalbinden savrulur, o gül; hüzne dönüşen?

Yaz da bitti! Dönelim, aradığımız belki bir liman
İşte! Mevsimler arkasından bir tekne mi görünür?
Ki ağlaşır yüzümüze değdikçe dalgalar
Bizimdir, derin sularda çırpınan acılı ömür!

Sen ve ben, karanlığın baktığı sulardan geçerek
Başka yerde olmak isteriz; vücudumuzdan ötede!
Ama Mutluluk ve Haz, kalpteki kayalardan da yüksek
– Döneriz yazgımıza, tekrar gidebilmek’çin düşlere

 

Paylaşın

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir